Sezar (unvan)
Sezar (Latince: Caesar Kayzar), Jül Sezar'ın ölümünün ardından Roma İmparatorluğu'nda imparatorlara verilen bir ünvan. Tetrarşidöneminde, en yüce ünvan olan Augustus ünvanını taşıyan imparatorun emri altında çalışan alt-imparatorlara Sezar ünvanı verildi.
Sezar, 33'üncü doğum gününden hemen önce erken ölümünden önce, İran'ı fetheden ve çağının en büyük imparatorluğunu kuran genç Makedon generali Büyük İskender'in istismarlarını okuyarak büyüdü. 38 yaşındayken İspanya'daki Roma eyaletini yönetmekle görevlendirildi.
Bir gün, büyük İspanyol şehri Gades'teki Herkül Tapınağı'nı ziyaret ederken, orada bir İskender heykeli gördü ve önünde ağlamaya başladı, İskender'in bilinen dünyanın çoğuna hükmettiğinde olduğundan daha yaşlı olduğu için ağladı ve yine de kendisi başarmış kayda değer bir şeyi yoktu. Hemen daha büyük şeyler için Roma'ya dönmeye karar verdi.
Roma İmparatorluğu ikiye bölündükten sonra doğudaki imparatorlukta zamanla Grekçe hâkim ve resmî dil haline gelmiş, bu süreçte kelimenin Latince orijinal hali caesar'ın okunuşu kaisar (Antik Yunanca: καισαρ) biçimine dönüşmüştür.
Bu biçim de İslam dünyası yazınına ve Türkçeye kayser(Osmanlıca: قيصر) biçimiyle girmiş, II. Mehmed'den başlayarak Osmanlı sultanlarının resmî sıfatları arasında kayser-i Rûm şeklinde kendine yer bulmuştur.
Kutsal Roma İmparatorluğu, Avusturya İmparatorluğu ve Alman İmparatorluğu yöneticileri de gerek Latince caesargerekse de bunun Almancalaşmış hali kaiserünvanlarını kullanmıştır.
Sharlach, “Hükümet, vatandaşlardan hükümet sorunlarının nasıl çözülebileceği konusunda fikir istedi.” Çözüm seçilip uygulanırsa hayatlarının geri kalanında vergi muafiyeti elde edeceklerdi. Yunan gezgin ve yazar Megasthenes (yaklaşık MÖ 350 ila 290), Indica adlı kitabında bu uygulamayı detaylıca anlatmıştı.
Sharlach, çoğu vergi reformu çabası gibi bu sistemin de mükemmel olmaktan uzak olduğunu belirtiyor. “Sorun şu ki, hiç kimse birden fazla sorunu çözmek için herhangi bir teşvike sahip olmayacaktı.”
İdrarınızı Caesar’a verin
Roma imparatoru Vespasianus (MS 69-79), Augustus veya Marcus Aurelius gibi herkesin bildiği bir isim olmayabilir, ancak kısmen insanların idrarına uygulanan yenilikçi bir vergi yoluyla, çalkantılı bir dönemde imparatorluğa istikrar getirdi.
Amonyak, antik Roma’da değerli bir maldı. Bu, giysilerdeki kiri ve yağı temizleyebiliyordu. İnsanlar bunu deri yapmak için kullandı. Çiftçiler gübre olarak kullandılar. Hatta dişlerini beyazlatmak için bile kullanıyorlardı. Bu amonyağın tamamı insan idrarından elde edildi ve çoğu Roma’nın umumi tuvaletlerinden toplandı. Ve tüm değerli ürünler gibi hükümet de bunun nasıl vergilendirileceğini buldu.
Vespasianus’un kendi oğlu Titus da dahil olmak üzere bazı zengin Romalılar idrar vergisine itiraz etti. Tarihçi Suetonius’a göre (MS 120 civarında yazdı), Titus babasına vergiyi iğrenç bulduğunu söyledi ve Vespasianus buna “Pecunia non olet” veya “Para kokmaz” şeklinde yanıt verdi.
♻️
Eglog 1
Tityrus ile Meliboeus arasında geçen bir diyalog. Dönemin kargaşası içerisinde Meliboeus, topraklarından zorla uzaklaştırılmış ve belirsiz bir gelecekle karşı karşıya kalmıştır. Tityrus ise Roma’ya yaptığı yolculuğu ve orada karşılaştığı, dileklerini kabul eden ve ona topraklarında kalma izni veren “tanrı”yı anlatır. Tityrus, Meliboeus’a geceyi kendisiyle geçirmeyi teklif eder. Bu metin, MÖ 42’de Brutus ve Cassius’un (MÖ 44’te Sezar suikastını planlayanlar) Filippi Muharebesi’nde yenilmesinin ardından Marcus Antonius ve Octavian’ın ortak güçlerinin geri dönüşü sırasında gerçekleştirilen ünlü toprak müsaderelerini yansıttığı şeklinde yorumlanmıştır.
XXX
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Hallo 🙋🏼♀️