Çöl Babaları & Arius

   ~   Antonios (12 Ocak 251, Herakleopolis Magna (Şimdi Qeman, Fayyum) – 17 Ocak 356, İskenderiye) -Mısır’lı Antonios, Münzevi Antoniosya da Çöllerin Antonios’u olarak da bilinir - Hristiyan manastır sisteminin babasıdır. Hayatı (Antonios’un Hayatı) bize İskenderiyeli Athanasiustarafından, 360 yılı civarı, anlatılan hikâye ile bilinir.   

At kılı kıyafetlerle giyinerek, vaktini dua ve ona münzevi yaşamı öğreten yaşlı bir çilecinin kulübesinin yakınında çalışarak harcadı, daha sonra 13 yıl çölde yaşamak üzere çekilmeye karar verdi. İzolasyonunu bozan mürit akımları yüzünden 285 yılında ayrılıp Pispir’e, çölün ortasına, Kızıldeniz'e giden yoldaki terk edilmiş bir Roma kalesine münzevi olarak yaşayabilmek için gitti. 

~   •Arius (Antik Yunanca: Ἄρειος; 256 - 336), İskenderiye'de Baucalis Kilisesi'nde görev yapmış Libya kökenli çileci Hristiyan bir din adamıdır. Tanrı'nın doğası hakkındaki öğretisi, Baba'nın Oğul üzerindeki kutsallığının altını çizmesi ve teslisinancına muhalefeti.   

Arius'un teolojisini "Baba Tanrı"nın, "Oğul"dan önce var olduğu bir dönem olduğu şeklinde tanımlamaktadır.     

Arius'un düşmanı Socrates.

Konstantinopolis'li Sokrates, ayrıca Sokrates Skolastikos : Geç Antik Çağ'da yaşamış bir kilise tarihçisidir.    

On ikinci yüzyılda yaşayan Muhterem Peter, İslam peygamberi Muhammed'i "Arius'un halefi ve Deccal'ın habercisi" olarak görmüştür.   

(Kapadokyalı Babalar, yarı Ariusçuları Ortodoks davasına geri döndürmek için çalıştılar.)

İmparator Konstantin, Arius'un kitaplarını yaktırıyor, canon kanun kitabından bir çizim, yaklaşık 825    

 ~    •İskenderiyeli Athanasios  (y. 296–298 – 2 Mayıs 373), 4. yüzyılda yaşamış önemli ilahiyatçı, İskenderiye Piskoposu, Kilise Babası ve azizdir. Ortodoks Hristiyanlığın oluşumunda önemli katkıları olduğu için "ortodoksluğun babası"  olarak da adlandırılır.   

Athanasios, Kelamın Vücut Bulması Üzerine, isimli eserinde İsa'yı insan bedenindeki Söz (Logos) olarak tanımlamıştır. 

• Kelamın Vücut Bulması Üzerine isimli eser, neden Logos'un ete kemiğe büründüğünü açıklamaya çalışan bir tezdir. Bu açıklama Baba ve Oğul'un insanlık için duyduğu sevgi ile açıklanmıştır. İnsanlığa yönelik duyduğu acıma ve merhamet hislerinden dolayı, Baba, bedeninin ölümü ve dirilişi aracılığıyla, insanlığın günahlarının bir nevi bedeli olarak insanlığı günahtan kurtaracak Oğul'u gönderme kararı almıştır.       

Athanasios, İsa'nın ilahi doğasını savunması ve Hristiyanlığın temel inançlarını belirleyen İznik Konsili'ndeki rolü nedeniyle önemli bir figürdür. Ariusçuluk adı verilen bir öğretiye karşıtlığıyla bilinir.

Vadi Natrun'da Süryaniler Manastırı, Ocak 2008.

~    •Vadi Natrun (Arapça: وادي النطرون, Wadi El Natrun) Mısır'da bir bölgedir. Kahire'nin 90–100 km kadar kuzeybatısında, El-Buheyre vilayetinde bulunmaktadır.

Adını Eski Mısır'da mumyalama işlemi sırasında da kullanılan natron tuzundan almıştır. Bölgede natron tuzu içeren sekiz adet alkali göl bulunmaktadır.)  

~    •Çöl Babaları. (ve Çöl Anaları) 3.yy’dan itibaren Mısır’ın Scates çölünde (Natrun Vadisi) hayatlarının büyük bir kısmını yaşayan keşiş ve rahiplerdi.

En bilinenlerinden birisi M.S. 270-271 yılları arasında çöle giden ve çöl keşişliğinin babası ve kurucusu olarak tanınan Antonios’dir. Antonios’un M.S. 356 yılında ölümünden sonra, binlerce rahip ve rahibe Antonios'un örneğini izleyerek çölde yaşama çekilmişlerdir. Biyografisini yazan İskenderiyeli Athanasius, bu durumu ‘Çöl, bir şehire döndü’ şeklinde ifade etmiştir. Çöl Babaları, Hristiyanlığın gelişiminde büyük bir etkiye sahip olmuşlardır.

•Ankorit: 

Keşişler insanların yaşam alanlarından uzakta bir hayata çekilirlerdi. Ankoritler topluluklarına bitişik bir hücrede yaşarlardı. 

•Cenobitik:

hayatta finansal olarak kazançlı işler, sessizlik içinde geçen bir hayat ve manevi öğrenim almak için yapılan düzenli toplantılar ile kombinasyonundan oluşur. 

•Yarı-keşiş:

Antonius’nin arkadaşı ve Hristiyan keşişi olan Amun tarafından başlatılan ve Mısır’ın çoğunluğunda görülen yarı-keşiş hayat tarzıdır. Amun’un manastırları aslında rahip ve rahibelerden oluşan ve ortak bir ruhani lidere sahip ufak (iki ya da altı) gruplardı.     

Xx