Johannes Trithemius (1 Şubat 1462 – 13 Aralık 1516), Johann Heidenbergolarak doğdu, bir Alman Benedikten Başrahipve Alman Rönesansı'nda sözlükbilimci, kronolog, kriptolog ve okültist olarak aktif olan bir polimattı.
Modern kriptografinin (Leon Battista Alberti ile paylaşılan bir iddia) ve steganografininkurucusu olarak kabul edilir, ayrıca bilgi dalları olarak bibliyografya ve edebiyat çalışmalarının kurucusudur.
Erken modern dönem ve modern okültizmin gelişimi üzerinde önemli bir etkisi olmuştur. Öğrencileri arasında Heinrich Cornelius Agrippa ve Paracelsus vardı.
Kariyeri;
1482'de üniversiteden memleketine giderken bir kar fırtınası ile karşılaştı ve Bad Kreuznachyakınlarındaki Sponheim Benedictinemanastırına sığındı. Kalmaya karar verdi ve 1483 yılında, yirmi bir yaşındayken başrahipseçildi. 1492'den 1503'e kadar Bursfelde Cemaati'nin reform yanlısı başrahiplerin yıllık toplantısı olan yıllık bölümünde sık sık konuşmacı ve bölüm sekreteri olarak görev yaptı. Trithemius ayrıca Cemaat'in manastırlarının ziyaretlerini de denetledi.
Trithemius, Sponheim kroniği ile başlayan ve Hirsau Manastırı tarihi üzerine iki ciltlik bir çalışma ile sonuçlanan bir tarihçi olarak kapsamlı bir şekilde yazdı. Eserleri Latince dilindeki ustalığı ve etkili üslubuyla öne çıksa da, kısa süre sonra eserlerine birkaç kurgusal bölüm eklediği anlaşıldı.
Trithemius'un yaşadığı dönemde bile birçok eleştirmen kullandığı uydurma kaynaklara dikkat çekmiştir. Franklar ve Truvalılar arasındaki bağlantıya ilişkin sahteciliği, Avusturya'nın mevcut hanedanı ile antik kahramanlar arasında bir bağlantı kurmaya yönelik daha büyük bir projenin parçasıydı.
Jakob Mennel ve Ladislaus Suntheim gibi meslektaşları eserlerine sık sık uydurma atalar eklerken, Trithemius sözde İskitli bir tarihçi olan Hunibald gibi tüm kaynakları uydurmuştur.
Manastırlarla ilgili araştırmasında, Trithemius'un dokuzuncu yüzyıl keşişlerinin paylaştığı varsayılan manastır dindarlığı ve bilgeliği idealini kanıtlamak için Fulda'nın hayali bir erken dönem tarihçisi olan "Meginfrid"i ve Meginfrid'in var olmayan De temporibus gratiae adlı çalışmasını kullanmıştır.
Bazıları ise Meginfrid'in kesinlikle sahtecilik yapmadığını, hüsnükuruntu ile hatalı hafızanın birleşimi olduğunu düşünüyor.
Ancak bu süreçte Trithemius, Sponheim ve Würzburg'da kurduğu kütüphanelerle ünlü bir kurucu haline geldi. Sponheim'da manastırı bakımsız ve disiplinsiz bir yer olmaktan çıkarıp bir öğrenim merkezine dönüştürmeye koyuldu. Onun zamanında manastır kütüphanesi elli civarında eserden iki binden fazla esere ulaştı.
Çabaları övgüyle karşılanmadı ve bir büyücüolarak ünü kabul görmesini sağlamadı. Manastırla arasındaki farklılıkların artması 1506'da istifa etmesine yol açtı ve Würzburg Piskoposu, Lorenz von Bibra'nın (1495'ten 1519'a kadar piskopos) Würzburg'daki Schottenkloster olan Aziz James Manastırı'nın başrahibi olma teklifini kabul etmeye karar verdi. Hayatının sonuna kadar orada kaldı.
Trithemius, imparatorun 1511'de Papa Julius II'ye karşı ayrı bir dini konsey düzenlemek istemesi üzerine aralarındaki farklılıklar nedeniyle Maximilian ile ters düşmüş gibi görünüyordu. Yine de Julius'un ölümünden sonra ilişkiler düzeldi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Hallo 🙋🏼♀️