Sinir Bilimi Tarihin Köse Taşlari

                 Sinir Bilimi Tarihinin Köşe Taşları 

Bu sayfa, Dr. Eric H. Chudler'in hazırlamış olduğu "Milestones in the Neuroscience Research" adlı sayfanın Türkçe tercümesidir.

M.Ö. 4000 - 0

M.Ö. 4000 - Afyon bitkisinin öforik etkileri Sümer kayıtlarına geçti.
M.Ö. 2700 - Shen Nung akupunkturu ortaya koydu.
M.Ö. 1700 - yazıldı. Edwin Smith'in cerrahi papirüsü Bu sinir sistemi hakkındaki ilk yazılı kayıttır.
M.Ö. 500 - Crotona'lı Alcmaion duyusal sinirleri keserek inceledi.
M.Ö. 460 - 379 - Hippocrates, epilepsinin (sara) bir beyin bozukluğu olduğunu öne sürdü.
M.Ö. 460 - 379 - Hippocrates, beynin duyuların algılanmasında iş gördüğünü ve zekanın merkezi olduğunu söyledi.
M.Ö. 387 - Plato (Eflatun) Atina'da ders verdi. Beynin zihin işlemlerinin merkezi olduğuna inanıyordu.
M.Ö. 335 - Aristo uyku üzerine yazılar yazdı; kalbin zihin işlevlerinin merkezi olduğuna inanıyordu.
M.Ö. 335-280 - Herophilus ("Aantominin Babası") ventriküllerin insan zekasının merkezi olduğuna inanıyordu.

M.Ö. 280 - Chios'lu Erasistratus beynin bölümlerini ortaya koydu.

0 - 1500

177 -Galen "Beyin Üzerine" başlıklı derslerini verdi.
100 - Marinus onuncu kafa sinirini tarif etti (N vagus).
1000 - Alhazen gözü, fotoğraf maikensine benzer bir cihazla karşılaştırdı.
1316 - Mondino de'Luzzi Avrupa'nın ilk anatomi kitabını yazdı (Anothomia)
1410 - İspanya'nın Valencia kentinde ilk akıl hastanesi açıldı.

1500 - 1600

1504 - Leonardo da Vinci insan beyin ventriküllerinin (beynin içindeki sıvı dolu boşlukların) mumdan kalıbını çıkarttı.
1536 - Nicolo Massa, beyin-omirilik sıvısını tanımladı.
1538 - Andreas Vesalius Tabulae Anatomicae adlı eserini yayınladı
1543 - Andreas Vesalius"On the Workings of the Human Body" (insan vücudunun işleyişi üzerine) adlı eserini yayınladı.
1543 - Andreas Vesalius pienal (epifiz) bezini tartışarak, korpus striatumun (çizgili cisim) çizimlerini yaptı.
1561 - Gabriele Falloppio "Observationes Anatomicae"(Anatomik Gözlemler) adlı eserini yayınladı ve bazı kafa sinirlerini tanımladı.
1562 - Bartolomeo Eustachio "The Examination of the Organ of Hearing" (Duyma Organının İncelenmesi) adlı eserini yayaınladı.
1564 - Aranzi "hippocampus" terimini kullandı.
1573 - Constanzo Varolio pons'u adlandırdı.

1573 - Constanzo Varolio ilk kez beyni tabanından başlayarak kesitlere ayırdı.
1583 - Felix Platter göz merceğinin sadece ışığı odakladığını söyledi.
1586 - Constanzo Varolio beyin kabuğu (korteks) ve beyaz madde arasındaki ayırımı yaptı.
1587 - Giulio Cesare Aranzi ventrikülleri ve hippokampusu tanımladı.
1590 - Zacharias Janssen bileşik mikroskobu icat etti

1600 - 1700

1604 - Johannes Kepler retinadaki ters dönmüş görüntüyü tanımladı.
1609 - J. Casserio mamiller cisimlerin ilk tanımlamalarını yayınladı.
1611 - Lazarus Riverius bilinç bozukluklarına dair kitabını yayınladı.
1641 - Francis de la Boe Sylvius beynin yan yüzeylerinde bulunan yarıkları (Sylvius yarıkları) tesbit etti.
1649 - Rene Descartes pineal bezi vücudun ve zihnin kontrol merkezi olarak tarif etti.
1658 - Johann Jakof Wepfer yırtılmış bir beyin damarının apopleksiye (inme) neden olabileceğini öne sürdü.
1662 - Rene Descartes'ın"De homine"adlı eseri yayınlandı (Descartes 1650 yılında ölmüştü)
1664 - Thomas Willis"Cerebri anatome"(BeyinAnatomisi) adlı eserini yayınladı (Latince).
1664 - Thomas Willis onbirinci kafa sinirini tanımladı.
1664 - Gerardus Blasius örümceksi zarı (araknoid) keşfedip isimlendirdi.
1665 - Robert Hooke ilk mikroskobunu geliştirdi.
1667 - Robert Hooke "Micrographia" (mikroskop görüntüleri) adlı eserini yayınladı.
1668 - l'Abbe Edme Mariotte kör noktayı keşfetti.
1670 - William Molins "troklear sinir"i adlandırdı.
1673 - Joseph DuVerney güvercinlerde deneysel beyin parçaları çıkarma (ablation) tekniklerini uyguladı.
1681 - Thomas Willisin "Cerebri anatome" adlı eserinin ingilizce baskısı yayınlandı.
1681 - Thomas WillisNöroloji terimini kullandı.
1684 - Raymond Vieussens "Neurographia Universalis" adlı eserini yayınladı.
1684 - Raymond Vieussens beyni sertleştirmek üzere kaynar yağ kullandı.
1695 - Humphrey Ridley restiform cismi tanımladı.
1695 - Humphrey Ridley "The Anatomy of the Brain" (beynin anatomisi) adlı eserini yayınladı.

1700 - 1800

1704 - Antonio Valsalva "On the Human Ear" (İnsan kulağı üzerine) adlı eserini yayınladı.
1705 -  Antonio Pacchioni araknoid granülasyonları tarif etti (beyin omurilik sıvısının toplardamarlara boşalmasını sağlayan minik beyin zarı torbacıkları)
1709 - Domenico Mistichelli piramidal çaprazı tanımladı.
1717 - Antony van Leeuwenhoek sinir liflerinin enine kesitlerini inceledi.
1721 - "Anestezi" kelimesi İngilizcede kullanıldı (Dictionary Britannicum'da).
1736 - Jean Astruc "refleks" terimini kullandı.
1740 - Emanuel Swedenborg "Oeconomia regni animalis" adlı eserini yayınladı.
1764 - D.F.A. Cotugno omurilikteki örümceksi zar altında bulunan beyin omurilik sıvısını tanımladı.
1772 - John Walsh torpedo (elektrik) balığında deneyler yaptı.
1773 - John Fothergill trigeminal nevralji'yi tanımladı (tic douloureux, Fothergill sendromu).
1773 - Sir Joseph Priestley nitröz oksiti keşfetti.
1774 - Franz Anton Mesmer "animal magnetism" (hayvan manyetizmasını) kavramını ortaya koydu (daha sonra hipnoz adını aldı)
1776 - M.V.G. Malacarne sadece beyincik üzerine ilk kitabı yayınladı.
1777 - Philip Meckel iç kulağın havayla değil sıvı ile dolu olduğunu ortaya koydu.
1779 - Antonius Scarpa denge sistemindeki Scarpa gangliyonunu tanımladı.
1781 - Felice Fontana aksoplazma ve aksonun mikroskobik özelliklerini tamıladı.
1782 - Francesco Gennari "lineola albidior" üzerine çalışmalarını yayınladı (sonraları Gennari şeridi olarak adlandırıldı)
1786 - Felix Vicq d'Azyr lokus seruleus (locus coeruleus)u keşfetti.
1791 - Luigi Galvani kurbağa sinirlerinin elektirksel uyarımı ile ilgili çalışmalarını yayınladı.
1794 - John Dalton renk körlüğnü tanımladı.
1796 - Johann Christian Reil insula'yı tanımaldı (Reil adası)

1800 - 1850

1800 - Alessandro Volta ıslak hücre pilini icat etti.
1800 - Humphrey Davy nitröz oksiti sentezledi.
1803 - Friedrich Serturner afyon bitkisinden morfin elde etti.
1805 - Felix Vicq d'Azyr kırmızı çekirdeği (nucleus ruber) keşfetti.
1808 - Franz Joseph Gall frenoloji üzerine çalışmalarını yayınladı.
1809 - Johann Christian Reil beyni sertleştirmek için alkol kullandı.
1809 - Luigi Rolando beyin kabuğunu uyarmak için galvanik akımı kullandı.
1811 - Julien Jean Legallois medulladaki solunum merkezini keşfetti.
1811 - Charles Bell omuriliğin ön ve arka kökleri arasındaki işlevsel farklılıkları tartıştı.
1813 - Felix Vicq d'Azyr klaustrumu keşfetti.
1817 - James Parkinson "An Essay on the Shaking Palsy"(Titreten Beyin Felci Üzerine Bir Çalışma) adlı eserini yayınladı.
1818 - Library of the Surgeon General's Office (Genel cerrahlar ofisi kütüphanesi) kuruldu (daah sonra Ordu Tıp Kütüphanesi, daah da sonra ise Ulusal Tıp Kütüphanesi (National Library of Medicine) haline geldi).
1820 - Galvanometre icat edildi.
1821 - Charles Bell fasyal sinir hasarlarında aynı yönde gerçekleşen yüz felcini tanımladı (Bell felci)
1821 - Francois Magendie omuriliğin ön ve arka kökleri arasındaki işlevsel farklılıkları tartıştı.
1822 - Friedrich Burdach cingular gyrus'u adlandırdı.
1822 - Friedrich Burdach alteral ve medial genikulat çekirdekleri tanımladı.
1823 - Marie-Jean-Pierre Flourens beyinciğin motor işlevleri düzenlediğini öne sürdü.
1824 - John C. Caldwell "Elements of Phrenology"(frenolojinin esasları) adlı eserini yayınladı

1824 - Marie-Jean-Pierre Flourens davranış çalışmalarında parça çıkarma yöntemleini çalıştı.
1824 - F. Magendie beyinciğin dengedeki rolüne dair ilk kanıtı sağladı.
1825 - John P. Harrison frenolojiye ilk karşı çıkışı gerçekleştirdi.
1825 - Jean-Baptiste Bouillaud Frontal bölge hasarlarından sonra oluşan konuşma bozuklukları vakalarını yayınladı.
1825 - Robert B. Todd beyin kabuğunun zihin işlevlerinde, korpus striatumun hareketlerde ve orta beynin heyecanlardaki rolüne ilişkin tartışmalar yayınladı.
1825 - Luigi Rolando presentral ve postsentral kabartıları ayıran oluğu tarif etti.
1826 - James Parkinson "özgül sinir enerjileri" kuramını yayınladı.
1827 - F. Magendie Magendie deliğini keşfetti.
1832 - Kloral hidrat keşfedildi.
1836 - Marc Dax sol yarıküre hasarlarının konuşmayı etkilediğine dair yazılar okudu.
1836 - Gabriel Gustav Valentin sinir hücrelerinin çekirdek ve çekirdekçiklerini tanımladı.
1836 - Robert Remak miyelinli ve miyelinsiz aksonları tanımladı.
1836 - Charles Dickens (yazar) tıkanmalı uyku soluksuzluğunu (obstructive sleep apnea) tanımladı.
1836 - Charles Bell tek taraflı yüz felcini tanımladı ("Bell felci").
1837 - Jan Purkyne (Purkinje) beyincik hücrelerini; sinir hücrelerinin çekirdek ve uzantılarını tanımladı.
1838 - Robert Remak sinir lifi ve sinir hücresinin birleşik olduğunu ortay attı.
1838 - Theordor Schwann Çevresel sinir sisteminde miyelin oluşturan hücreleyi tanımladı ("Schwann Hücresi").
1839 - Theordor Schwann hücre kuramını ortaya attı.
1839 - C. Chevalier mikrotom terimini kullandı.
1839 - Francois Leuret Luigi Rolando anısına Roland oluğunu adlandırdı.
1840 - Adolph Hannover sinir dokusunu sertleştirmek için kromik asit kullandı.
1840 - J.G.F. Baillarger beyin kabuğunun gri ve ak maddesi arasındaki bağlantılardan söz etti.
1842 - Benedikt Stilling omuriliğin seri kesitleri üzerinde ilk çalışmayı gerçekleştirdi.
1842 - Crawford W. Long eterfi insan üzerinde denedi.
1843 - James Braid hipnoz terimini kullandı.
1844 - Robert Remak altı tabakalı korteksin ilk çizimlerini yaptı.
1846 - Carlo Matteucci kimografı icat etti.
1844 - Horace Wells nitröz oksiti bir diş çekimi esnasında kullandı.
1846 - William Morton Mass. Gen. Hastanesinde eter anestezisini gösterdi.
1847 - Kloroform anestezisi James Young Simpson tarafından uygulandı.
1847 - American Medical Association (Amerikan Tıp Birliği) kuruldu.
1848 - Phineas Gage beynine kazayla giren bir demir çubukla yaralandı.
1849 - Hermann von Helmholtz kurbağa sinir uayrılarını hızını ölçtü. 

1850 - 1900

1850 - Augustus Waller bozulmaya uğrayan sinir liflerinin görünümünü tanımladı.
1850 - Marshall Hall spinal şok terimini kullandı.
1851 - Heinrich Muller retinadaki renkli renk maddelerini ilk tanımlayan kişi oldu.
1851 - Marchese Alfonso Corti iç kulaktaki koklea algaç organını tanımladı (Corti organı)
1851 - Hermann von Helmholtz oftalmoskop cihazını geliştirdi.
1852 - A. Kolliker omuriliğin ön boynuzundan motor sinirlerin nasıl çıktığını tarif etti.
1853 - George Meissner daha sonra Meissner yumrucukları olarak bilinecek olan kapsüllü sinir sonlanmalarını tarif etti.
1853 - William Benjamin Carpenter duyu ganglionunu (talamus) bilincin merkezi olarak tanımladı.
1854 - Louis P. Gratiolet beyin kabuğunun kıvrımlarını tanımladı.
1855 - Bartolomeo Panizza oksipital lobun görmede gerekli olduğunu gösterdi.
1855 - Richard Heschl temporal lobdaki (şkak lobu) transvers kabartıları tanımladı (Heschl girusları)
1860 - Albert Niemann kokaini saflaştırdı.
1860 - Gustav Theodor Fechner "Fechner yasası"nı geliştirdi.
1861 - T.H. Huxley kalkarin sulkus (calcarine sulcus)terimini kullandı.
1862 - William Withey Gull sfingomiyelinin klinik işaretleirni tanımladı.
1863 - I.M. Sechenov Reflexes of the Brain (Beynin Refleksleri) adlı yapıtını yayınladı.
1863 - Nikolaus Friedreich ilerleyici ve kalıtsal bir yıkıcı MSS hastalığı tanımladı (Friedreich ataksisi)
1865 - Otto Friedrich Karl Deiters dendrit ve aksonun ayrımını yaptı.
1865 - Otto Friedrich Karl Deiters lateral denge çekirdeğini (Deiter çekirdeği) tanımladı.
1866 - John Langdon Haydon Down doğuştan geri zekalılar üzerine çalışmasını yayınladı.
1866 - Julius Bernstein sinir sinyalinin bir "negatiflik dalgası" olduğunu ortaya attı.
1868 - J. Bernstein aksiyon potansiyelinin zaman seyrini ölçtü.
1869 - Francis Galton zekanın kalıtsal olduğunu öne sürdü. (Hereditary Genius (Kalıtsal Deha) adlı eserin yayınlanması)
1870 - Ernst von Bergmann sinir sistemi cerrahisi üzerine ilk kitabı yazdı.
1871 - Weir Mitchell hayalet üye ağrısı sendromu üzerine ayrıntılı açıkalamalar yayınladı.
1871 - Louis-Antoine Ranvier sinir lifi sıkışmasını tanımladı.
1874 - Vladimir Alekseyevich Betz dev piramidal hücreler üzerine çalışmalarını yayınladı.
1874 - Roberts Bartholow insan beyin kabuğu dokusunu elektrikle uyardı.
1875 - Sir David Ferrier maymun motor korteksinin farklı kısımlarını tanımladı.
1875 - Richard Caton beyinden elektrik aktiviteyi kaydeden ilk kişi oldu.
1875 - Wilhelm Heinrich Erb and Carl Friedrich Otto Westphal diz bükme refleksini tanımladılar.
1876 - David Ferrier "The Functions of the Brain"(beynin İşlevleri) adlı yapıtını yayınladı.
1876 - Franz Christian Boll "rhodopsin"i keşfetti (görmeyle ilişkili bir protein).
1876 - Francis Galton kalıtsal ve çevresel kavramlarını açıklamak için "doğa ve yetişme (nature and nurture) terimlerini kullandı.
1878 - W. Bevan Lewis insan presentral çıkıntısındaki dev piramidal hücreler üzerine çalışmalarını yayınladı.
1878 - W.R. Gowers "Unilateral Gunshot Injury to the Spinal Cord"(Omurilikte tek taraflı ateşli silah yaralanması) adlı eserini yayınladı.
1879 - Camillo Golgi muskulo-tendinöz organı tanımladı (daha sonra bu yapı "Golgi tendon organı" olarak adlandırıldı.
1879 - William Crookes katod ışın tüpünü icat etti.
1880 - Jean Baptiste Edouard Gelineau "narkolepsi" kelimesini kullandı.
1880 - Friedrich Sigmund Merkel daah sonra "Merkel korpüskülleri" olarak bilinecek olan serbest sinir sonlanmalarını buldu.
1881 - Hermann Munk köpeklerde arka (oksipital) lobun çıkarılmasına bağlı görsel anormallikleri yayınladı.
1883 - Emil Kraepelin "nevroz" ve "psikoz" terimlerini kullandı.
1884 - Franz Nissl granüler endoplazmik retikulumu tanımladı ("Nissl Maddesi")
1884 - Karl Koller kokainin anestezik özelliklerini keşfetti.
1884 - Georges Gilles de la Tourette bir çok hareket bozukluğu tanımladı.
1885 - Paul Ehrlich ven içine verilen boyanın beyni boyamadığını kaydetti.
1886 - V. Marchi bozulmakta olan miyelini boyamak için bir yol önerdi.
1886 - Psikoloji dalında dünyada ilk doktora derecesi Johns Hopkins Üniversitesinde Joseph Jastrow'a verildi.
1889 - William His dendrit terimini kullandı.
1889 - Sir Victor Horsley maymun motor korteksinin somatotopik haritasını yayınladı.
1889 - Carlo Martinotti inici aksonu olan beyin kabuğu sinir hücresini tanımladı (Bu hücre günümüzde Martinotti hücresi olarak bilinir).
1890 - Wilhelm Ostwald sinir iletimi hakkında zar kuramını ortaya attı.
1890 - William James Principles of Psychology (Psikoljinin Prensipleri) adlı yapıtını yayınladı.
1891 - H. Quincke lumbar ponksiyonu (bel kemiği içinden sıvı alma) kullandı.
1891 - Wilhelm von Waldeyer nöron (sinir hücresi) terimini kullandı.
1891 - Luigi Luciani beyincik üzerine bir çalışma yayınladı.
1892 - Salomen Eberhard Henschen gömenin kalkarin yarık denen yerde olduğunu söyledi.
1892 - Amerikan Psikoloji Birliği (American Psychological Association) kuruldu
1897 - Ferdinand Blum beyin dokusu sabitleyicisi olarak formaldehit kullandı.
1897 - Asetisalsiylik asit (aspirin) Felix Hoffmann tarafından sentezlendi.
1898 - C.S. Sherrington kedide beyinsizlik katılığını tanımladı.
1898 - Edward L. Thorndike bilmece kutusunu tanımladı.
1898 - Bayer firması, eroini, alışkanlık yapmayan öksürük ilacı olarak pazarlamaya başladı.
1898 - John Newport Langley otonom sinir sistemi tanımını kullandı.
1898 - Angelo Ruffini daha sonra Ruffini cisimcikleri olarak bilinecek olan kapsüllü sinir sonlanmaları keşfetti.
1899 - Francis Gotch sinir sinyalleri arasındaki duyarsız (refrakter) dönemi tanımladı.
1899 - Bayer firması aspirini piyasaya verdi.
1899 - August Bier intraspinal anestezi için kokain kullandı. 

1900 - 1950
1900 - C.S. Sherrington beyinciğin, durum duyusu sisteminin baş ganglionu olduğunu söyledi.
1900 - M. Lewandowsky kan-beyin engeli (blood-brain barrier; Bluthirnschranke) terimini kullandı. [bkz: Aschner and Kerper, Mol. Biol. and Tox. of Metals, 2000]
1902 - Julius Bernstein hücreler için zar kuramını ortaya attı.
1903 - Ivan Pavlov şartlı refleks tanımını kullandı.
1903 - Alfred W. Campbell antropoid beyin kabuğunun hücre mimarisini çalıştı.
1904 - Prokain (lokal anestezik bir madde) sentezlendi.
1905 - Alfred Binet ve Theodore Simon ilk zeka testine tabi tutuldular.
1906 - Golgi and Cajal Sinir Sisteminin Yapısı adlı eserle Nobel ödülü aldılar.
1906 - Sir Charles S. Sherrington, sinaps ve motor korteksi anlatan The Integrative Action of the Nervous system (Sinir sisteminin integratif faaliyetleri) adlı eserini yayınladı.
1907 - Ross Granville Harrison doku kültür yöntemlerini tanımladı.
1907 - John N. Langley reseptör (algaç) moleküller kavramını ortay attı.
1908 - Vladimir Bekhterew Denge sinirinin üst kısımdaki çekirdeğini (Bekhterew çekirdeği) tanımladı.
1908 - V. Horsley ve R.H. Clarke stereotaksik aleti tasarladılar.
1911 - Allvar Gullstrand gözün optik sistemi üzerine çalışmalarıyla Nobel ödülü aldı
1911 - Eugen Bleuler şizofreni terimini ortaya attı.
1913 - Santiago Ramon y Cajal astrositleri göstermek üzere bir klor-civa boyama yöntemi geliştirdi.
1913 - Edwin Ellen Goldmann kan-beyin engelinin büyük moleküllere geçirgen olmadığını buldu.
1913 - Edgar Douglas Adrian sinirdeki "hep ya da hiç" prensibi üzerine çalışmalarını yayınladı.
1913 - Walter Samuel Hunter gecikmiş cevap testini geliştirdi.
1914 - Robert Barany Vestibuler (denge) aygıtıyla ilgili çalışamalarıyla Nobel aldı.
1914 - Henry H. Dale asetilkolini izole etti.
1915 - J.G. Dusser De Barenne striknin verilmesinden sonra beyin aktivitesini tanımladı.
1915 - Aspirin reçetesiz satılmaya başlandı.
1916 - Richard Henneberg katapleksi terimini kullandı.
1918 - Walter E. Dandy ventrikulografiyi uyguladı.
1920 - Sinir Cerrahları Derneği (Society of Neurological Surgeons) kuruldu.
1921 - Hermann Rorschach mürekkep lekesi testini geliştirdi.
1921 - John Augustus Larsen ve Leonard Keeler poligrafı geliştirdiler.
1921 - del Rio Hortega mikrogliaları tanımladı.
1922 - Ordu Tıp Kütüphanesi kuruldu (Eski Genel Cerrahlar Ofisi Kütüphanesi)
1924 - Charles Scott Sherrington gerim refleksini keşfetti.
1926 - Percival Bailey ve Harvey Cushing 2000'den fazla nöroepitelyal neoplazmı tanımlayan bir makale yayınladılar.
1927 - Chester William Darrow Birleşik Devletlerde galvanik deri refleksini çalıştı.
1928 - P. Bard öfkenin sinirsel mekanizmasının diensafalonda (ortabeyinde) olduğunu öne sürdü.
1928 - Walter R. Hess hipotalamus uyarımlarına karşılık "heyecansal cevaplar"ı rapor etti.
1928 - John Fulton insan görme korteksindeki kan akışı sesleri üzerine 1926 ve 1929 yıllarında yaptığı gözlemlerini yayınladı.
1929 - Joseph Erlanger ve Herbert Spencer Gasser sinir lifi boyutu ve işlevi arasındaki ilişki üzeine çalışmalarını yayınladılar.
1932 - Max Knoll ve Ernst Ruska elektron mikroskobunu icat ettiler.
1932 - Jan Friedrich Tonnies çok kanallı, mürekkep yazıcılı EEG cihazını keşfetti.
1932 - Edgar Douglas Adrian ve Charles S. Sherrington nöronların işlevi üzerine çalışmalarıyla Nobeli paylaştılar.
1932 - J.F. Toennies ve Brian Matthews diferansiyel amlifikatörü tasarladılar.
1932 - Walter B. Cannon homeostasis terimini kullandı.
1933 - Ralph Waldo Gerard ilk deneysel uyarılma potansiyellerini tanımladı.
1934 - S. Howard Bartley tavşanlarda kortikal görsel uyarılma potansiyellerini çalıştı.
1935 - Frederic Bremer uyku çalışmalarında "cerveau isole" preparasyonunu kullandı.
1936 - Henry Hallett Dale ve Otto Loewi sinirler arasındaki kimyasal iletişim üzerine çalışmalarıyla Nobel'i paylaştılar.
1936 - Walter Freeman birleşik devletlerde ilk lobotomi operasyonunu yaptı.
1936 - Massachusetts General Hospital'de ilk EEG laboratuvarı kuruldu.
1937 - Heinrich Kluver ve Paul Bucy iki taraflı temporal lobektomilerle ilgili çalışmalarını yayınladılar.
1937 - James W. Papez heyecanlara dair "viseral kuram"ı geliştirdi.
1937 - J.Z. Young sinir hücrelerin anlamak için mürekkepbalığının dev aksonunun kullanılımını önerdi.
1938 - Albert Hofmann LSD'yi sentezledi.
1939 - Carl Pfaffman kedilerde yönelime hassas mekanoreseptörleri tanımladılar.
1939 - Nathaniel Kleitman "Sleep and Wakefulness" (Uyku ve Uyanıklık) adlı eserini yayınladı.
1942 - Stephen Kuffler izole sinir-kas preparatı hazırladı.
1943 - John Raymond Brobeck hipotalamik hiperplaziyi tanımladı.
1944 - Joseph Erlanger ve Herbert Spencer Gasser tekil sinir liflerinin işlevi üzerine çalışmalarıyla Nobel'i paylaştılar.
1946 - Theodor Rasmussen olivokoklear demet'i (bundle of Rasmussen) tanımladı.
1946 - Başkan Truman Ulusal Zihin Sağlığı Hareketini (National Mental Health Act) imzaladı.
1947 - Amerikan EEG derneği kuruldu.
1948 - Dünya Sağlık Örgütü (World Health Organization-WHO) kuruldu.
1949 - Kenneth Cole voltaj kenetleme (voltage clamp) tekniğini geliştirdi.
1949 - A.C.A.F. Egas Moniz bazı psikozların tedavisinde lökotomi üzerine açlımalarıyla Nobel aldı.
1949 - Walter Rudolph Hess rdiensefalon üzerine çalışmalarıyla Nobel aldı.
1949 - Horace Winchell Magoun ağsı (retiküler) aktive edici sistemi tanımladı.
1949 - John Cade lityumun bipolar depresyonun tedavisinde etkili olsuğunu keşfetti.
1949 - G. Moruzzi ve H. Magoun Brain Stem Reticular Formation and Activation of the EEG (Beyin sapı ağsı yapısı ve EEG aktivasyonu)
1949 - National Institute of Mental Health (Ulusal Zihin Sağlığı Enstitüsü) resmi oalrak kuruldu
1949 - Donald O. Hebb The Organization of Behavior: A Neuropsychological Theory (Davranışın yapılanması: Nörofizyolojik bir kuram) adlı eserini yayınladı.

1950 - günümüz

1950 - Karl Lashley "In Search of the Engram" (Engram Arayışı) adlı eserini yayınladı.
1950 - Eugene Roberts ve J. Awapara birbirlerinden bağımsız olarak beyinde GABA'yı tanımladılar.
1950 - The National Institute of Neurological Disorders and Stroke (Ulusal Sinir Hastalıkları ve Nüzül Enstitüsü) kuruldu (bir çok isim değişikliğinden geçti)
1951 - PSikotiklerin tedavisinde MAO baskılayıcıları kullanıldı.
1952 - A.L. Hodgkin ve A.F. Huxley voltaj kenetleme yöntemini ilk kez tarif ettiler.
1953 - Eugene Aserinski ve Nathaniel Kleitman uyku sırasındaki hızlı göz hareketlerini (rapid eye movements-REM) tarif ettiler.
1953 - H. Kluver ve E. Barrera Luxol fast blue MBS boyamasını tarif ettiler.
1953 - Stephen Kuffler retinadaki ganliyon hücrelerinin alıcı alanlarındaki merkez-çevre, açık-kapalı yapılanması üzerine çalışamlarını yayınladı.
1954 - James Olds hiptalamik uyarımın ödüllendirici etkisini tanımladı.
1954 - John Lilly izolasyon tankını tasarladı.
1956 - L. Leksell beyni incelemek için ulrtasound kullandı.
1956 - Ulusal Tıp Kütüphanesi (National Library of Medicine) isimlendirildi (eski Ordu Tıp Kütüphanesi (Army Medical Library))
1956 - Rita Levi-Montalcini ve Stanley Cohen sinir gelişim etmeni (nerve growth factor-NGF)'ni izole edip saflaştırdılar.
1967 - Ragnar Arthur Granit, Halden Keffer Hartline ve George Wald görmenin mekanizması üzerine çalışmalarından  dolayı Nobel'i paylaştılar.
1968 - Ulusal Göz Enstitüsü kuruldu.
1969 - D.V. Reynolds periakuaduktal gri maddenin elektrikle  uyarılmasının ağrı eksici etkilerini tanımladı.
1969 - Sinirbilimleri Derneği (Society for Neuroscience) kuruldu.
1970 - Julius Axelrod, Bernard Katz ve Ulf Svante von Euler sinir ileti maddeleri üzerine çalışmalarından dolayı Nobel'i paylaştılar.
1972 - Godfrey N. Hounsfield X-ışını bilgisayarlı tomografiyi geliştirdi.
1973 - Candace Pert ve Solomon Snyder beyindeki opioid reseptörlerini gösterdiler.
1973 - Sinemet, Parkinson hastalığı için bir tedavi olarak önerildi.
1973 - Konrad Z. Lorenz, Nikolaas Tinbergen ve Karl von Frisch etoloji (doğal davranış) üzerine çalışmalarıyla Nobel'i paylaştılar.
1973 - Timothy Bliss ve Terje Lomo uzun dönem potansiyasyonu (long-term potentiation-LTP) keşfettiler.
1974 - Ulusal İlaç Suiistimali Estitüsü (National Institute on Drug Abuse) kuruldu.
1974 - Uluslararası Ağrı ÇalışmaBirliği (International Association for the Study of Pain) kuruldu
1974 - John Hughes ve Hans Kosterlitz enkefalin'i keşfettiler.
1974 - M.E.Phelps, E.J.Hoffman ve M.M.Ter Pogossian ilk PET tarayıcısını geliştridiler.
1975 - John Hughes ve Hans Kosterlitz enkefalinler üzerine çalışmalarını yayınladılar.
1976 - Choh Hao Li ve David Chung beta-endorfin üzerine çalışmalarını yayınladılar.
1976 - Erwin Neher ve Bert Sakmann yama-kenetleme (patch-clamp) tekniğini geliştirdiler.
1977 - Roger Guillemin ve Andrew Victor Schally beyindeki peptidler konusundaki çalışmalaryla Nobel'i paylaştılar.
1981 - David Hunter Hubel ve Torsten N. Wiesel görme sistemi üzerine çalışmalarıyla Nobel Ödülü aldılar.

1982 - Bengt Ingemar Bergstrom, John Robert Vane ve Sune K. Bergstrom prostoglandinlerin keşfi ile Nobel Ödülü aldılar.
1986 - Stanley Cohen ve Rita Levi-Montalcini sinir hücresi gelişmesi üzerine çalışmalarında  dolayı Nobel Ödülü aldılar.
1991 - Erwin Neher ve Bert Sakmann tekil iyon kanallarının işlevleri üzerine çalışmalarıyla Nobel Ödülü'nü paylaştılar.
1992 - Ulusal İlaç Suiistimali Enstitüsü, Ulusal Sağlık Enstitüsünün bir parçası haline geldi.
1993 - Hantington hastalığından sorumlu gen tanımlandı.
1994 - Alfred G. Gilman ve Martin Rodbell G-proteinine bağlı reseptörler ve sinyal aktarımındaki rolleri konusundaki keşifleriyle Nobel Ödülü'nü paylaştılar.
1997 - Stanley B. Prusiner yeni bir biyolojik enfeksiyon aracısı olan prion'ları keşfiyle Nobel Ödülü aldı.
2000 - Arvid Carlsson, Paul Greengard ve Eric Kandel sinir sisteminde sinyal iletimi hakkındaki keşiflerinden dolayı Nobel Ödülü'nü paylaştılar.