Retorik ya da eski ismiyle Belagat, etkileyici ve ikna edici konuşma sanatıdır.

Aristoteles’e göre retorik

Quintilianus'un heykeli, Calahorra, La Rioja, İspanya.

Milattan Önce 5. yüzyılda tiranların devrilmesiyle, büyük toprak sahiplerinin mülklerinin ilk sahiplerine geri verilmesine ilişkin davalar birbirini ardına açılmaya başlayınca, haksız olarak toprağı ele geçirmiş olan büyük toprak sahipleri, ellerinden alınan malları yeniden elde edebilmek için dava ...

gercekedebiyat.co

Marcus Fabius Quintilianus (Calahorra, d. yaklaşık 30 - ö. yaklaşık 100), Romalı hatip.
Babasının hatiplik yaptığı Roma'da öğrenim gören Marcus Fabius Quintilianus Galba'yla birlikte İspanya'ya döndü.
Galba imparator olunca onunla birlikte yeniden Roma'ya gelen Quintilianus, burada kentin en ünlü retorik okulunu açarak Küçük Plinius, Tacitus ve Domitianus'un yeğenlerine öğretmenlik yaptı. Sağladığı ünle Vespasianus'un yıllık gelir bağladığı ilk hatip oldu. Böylelikle Roma gençliğine yönelik retorik eğitimi resmîleşmiş oldu. Quintilianus, on iki ciltten oluşan Bir Hatibin Yetişmesi Üstüne adlı yapıtında, ilk çocukluktan başlayarak, eksiksiz bir eğitim programı çizdi.

GELENEKSEL RETORİK, MÖ 5. yüzyıl civarında Antik Yunan'ın Klasik döneminde retorikçilerin veya retorikçilerin, retorik sanatını öğretmek için geliştirdikleri anlayışlar ve terimlerle sınırlıdır.Yunan cumhuriyetlerindeki vatandaşlarına ve daha sonra Roma İmparatorluğu'ndaki zenginlerin çocuklarına yönelik kamusal konuşmalar . Kamusal performans, en yüksek erişim olarak kabul edildieğitimin kendisi ve retorik, Batı Avrupa'da yaklaşık 2.000 yıl boyunca eğitim sürecinin merkezindeydi. Romalı retorikçi Quintilian'ın Institutio oratoria ( MS 96'dan önce ; "Bir Hatibin Eğitimi") adlı eseri , belki de eğitim üzerine yazılmış en etkili ders kitabıydı ve aslında bir retorik kitabıydı.

Herhangi bir metni yorumlarken -örneğin İngiltere Kralı I. Elizabeth'in Essex , Tilbury'de yaptığı bir konuşma veya 5. yüzyılın büyük Hindu şairi Kālidāsa'nın bir oyunu- retorikçi, o metnin orijinal durumunu hayal gücüyle yeniden yaratmalı ve mevcut anlayışı koşullandıran faktörleri anlamaya çalışmalıdır.

Indian Miniature Art - Goddess Kali - Large Art Prints

antitez ve metafor gibi üslup terimleri Klasik retorikçiler tarafından icat edilmiştir.

Kalidasa (Devanagarice : कालिदास) Hint Sanskritşairi ve dramatistiydi. Unvanı Kavikulaguru (Tüm şairlerin hocası, tam Türkçe karşılığı "Ataşair" ya da "Başşair" gibi) faziletini vurgulamaktadır.

Ateşli bir Shiva destekçisi olan Kalidasa Hinduizmmitolojisi ve felsefesi üzerine oyunlar ve şiirler yazmıştır.

İsminin manası "Kali'nin hizmetçisi" demektir.

Kumarasambhavam isimli oyunu ise Kumaragupta üzerinedir. Kumara; Kartikeya'nın başka bir ismidir, bu da Shiva'nın oğlu savaş tanrısıdır. Bunun yanı sıra Kalidasa Raghuvamsha'da Hunlardan bahsetmekttedir ve Skandagupta'nın Hunlar karşısında savaş kazandığını belirtir.

Antik edebiyat , taş, kil tabletler , papirüs , palmiye yaprakları ve metal dahil olmak üzere çeşitli medyalara kaydedilen dini ve bilimsel belgeler, masallar, şiirler ve oyunlar, kraliyet fermanları ve bildirileri ve diğer yazı biçimlerini içerir.

Yazının yaygınlaşmasından önce sözlü edebiyather zaman iyi bir şekilde varlığını sürdürememiştir, ancak bazı metinler ve parçalar varlığını sürdürmüştür.

Peloponez Savaşı'ndan Sonra Otuz Tiran

Sparta, Atina demokrasisinin başlıca liderlerini hapse attı ve Atina'yı yönetmek ve yeni, oligarşik bir anayasa oluşturmak için otuz yerel adamdan oluşan bir heyeti (Otuz Tiran=Hoi Triakonta) atadı. Tüm Atinalıların mutsuz olduğunu düşünmek bir hatadır. Atina'daki birçok kişi demokrasi yerine oligarşik yönetimle değiştirildi.

Eski Yunan’da hukuk, eğitim, siyaset, felsefe yazılı yasalardan çok konuşmaya dayanır.

Atina’nın hukuk ve siyasal sistemi retoriğin gelişmesine uygun bir ortam sağlar. Her yurttaş askerlik görevi dışında, dönüşümlü olarak yargıçlık da dâhil kamu görevini üstlenir.

🔻Aristoteles de kölelerin diğer vatandaşlarla bir tutulamayacağı fikrindeydi, köleler birer cansız nesneden farksızdılar.❗️

🔻Platon'un etik anlayışı da çoğu Yunan filozofu gibi soylulara, köle olmayan özgür yurttaşlara yöneliktir. Ona göre toplumun çoğunu oluşturan kitle ahlâklı olma, erdem edinme gibi yeteneklerden yoksundu. Bu nedenle bu toplumsal etikte sınıflar arasında bir ahlâksal bağolduğu söylenemez.❗️

Köleler ve dışarıdan gelen yabancılar hariç her özgür yurttaş halk meclisinin doğal üyesidir.

Dava açılacağı zaman davacı şikâyetini kamu görevlilerine iletir, şikâyeti karara bağlama görevini halktan kurulu jüri üstlenir.

Davacı ve davalı seçilenler önünde konuşarak haklılıklarını kanıtlamaya çalışırlar. Baskıyla toprağı ele geçiren tiranlar, ellerinden çıkan topraklara yeniden kavuşabilmek için açtıkları davalarda, haklarını savunmak üzere iyi konuşmacılar çağırmaya başlarlar.

Sokrates, MÖ 5. yüzyılda Atina'da yaşamış olan, Batı felsefesinin antik döneminin en büyük üç figüründen biri olan (diğerleri Platon ve Aristoteles'tir ) antik Yunan filozofudur.

Kendi zamanında bile efsanevi bir figür olan Sokrates, dürüstlüğü, özdenetimi, derin felsefi içgörüsü ve büyük tartışma becerisi nedeniyle takipçileri tarafından hayranlıkla karşılanmıştır.

Etik sorularını ciddi şekilde araştıran ilk Yunan filozofuydu.

Antik felsefenin sonraki seyri üzerindeki etkisi o kadar büyüktü ki, kendisinden önce gelen kozmolojik yönelimli filozoflara geleneksel olarak " Sokrates öncesi " denir .

Etik ahlaktan nasıl farklıdır?

Etik sözcüğü Yunanca "kişilik, karakter" anlamına gelen "ethos" sözcüğünden türemiştir.

Özünde erdem sahibi olabilme yetisine sahip insan, vasat olursa ideal etik seviyeye ulaşır. İki uç kötü davranışın ortası, vasatı, erdemdir.

Örneğin kendini çok küçük görmeyle kendini çok büyük görme arasındaki orta nokta, erdemli olan durumdur.

Dinler târihi, felsefe tarihiyle antropolojik ve arkeolojik bulgular bunu kanıtlar nitelikte ilgiye dayalıydı.

Sokrates'in etik düşüncesi bilgiye dayalı etik düşüncelerinin ilk örneklerindendir.

MÖ 404-403'te Atina'nın demokratik hükümetini kısa süreliğine deviren Otuz Tiran'ın bazı üyeleriyle ilişkilendirildi.

Sokrates Atina'da yaygın olarak nefret ediliyordu, bunun başlıca nedeni insanları cahil ve aptal göstererek onları düzenli olarak utandırmasıydı.

Şehrin tanrılarını reddettiği ve genç takipçileri arasında otoriteye karşı saygısızlık uyandırdığı için (ama niyeti bu değildi) suçlandığı suçlardan, yani dinsizlikten ve gençliği yozlaştırmaktan suçlu olduğu iddia edilebilir.

Buna göre suçlu bulundu ve zehirle ölüme mahkûm edildi.

Retorik ya da eski ismiyle Belagat, etkileyici ve ikna edici konuşma sanatıdır. aristoteles'in oyuncular için yazmış olduğu, güzel ve etkili konuşmanın önemini belirttiği yapıtı.

🔻Xenophon bu dönemde “söz sanatı” eğitimini yani bir ölçüde retorik ve felsefe eğitimini engelleyen bir yasa çıktığından bahseder (Mem. 1.2.31) Bu yasanın muhatabı kim olabilir? Elbette Sokrates.

Sokrates’in öğrencisi ve Peloponez Savaşı sırasında Atina’ya ihanet eden bir asker olan Alkibiadis vardı. Sokrates’in başının belaya girmesine neden olan bir diğer isim ise Critias isimli adamdı.

‘‘Sokrates’in Savunması’’ isimli eserden ögreniyoruz.

Sokrates hakkında, farklı suçlar sebebiyle bir dava açıldı!

acil insan sorularına (örneğin, "Erdem nedir?" ve "Adalet nedir?") yanıtlar aradığını ve başkalarının da aynısını yapmasına yardımcı olduğunu iddia etti.

Sokrates, erdemin bir bilgi biçimi olduğu ve "ruhun bakımı"nın (erdemin yetiştirilmesi) en önemli insan yükümlülüğü olduğu gibi bazı genel olumlu görüşlere sahipti.

Bu suçlamalar arasında oldukça ilginç olanları da vardı. Örneğin, filozofun karşı karşıya kaldığı bir suçlama, onun “hem yerin altındakileri hem de yerin üstündekileri araştırdığı” suçlamasıydı! Yanlışları, Atina halkına doğru gibi göstermek de Sokrates’e ithaf edilen suçlardan biriydi. Ancak, Sokrates’in karşılaştığı en büyük suçlama, “tanrılara inanmamak” ve gençleri de bu yola sevk ederek yozlaşmalarına sebep olmaktı! Tanrılara inanmak, o dönemdeki Atina toplumu için akıl alır bir şey değildi! Hele de gençleri inançsızlığa sürüklemek, idam cezası için oldukça yeterli bir suçtu.

Meletos, Sokrates’i dava eden kişiydi. Platon’un kaleme aldığı ‘‘Sokrates’in Savunması’’ isimli eserden öğreniyoruz. Geçelim dava sürecine ve ‘At sineği’’ olayına.

‘‘Hayattan ne kadar uzaklaşırsak gerçeğe o kadar yaklaşırız’’ diyerek yapıyordu. Bunlar yetmezmiş gibi bir de ahlakiliğin bir gereklilik olduğunu söylüyordu. Kişinin kendisini bilmesi ve ahlaki bir sorumluluk hissetmesi çok tehlikeli bir unsur olacak ki yargılanmasının önü açılmıştı. Bu doğrultuda mahkeme kuruldu ve yargılama süreci başladı.

Sokrates kendisini yargılayanlara gayet sakin bir şekilde yanıtlar veriyordu. Öyle ki çıktığı mahkeme önünde ‘‘ben Tanrı tarafından bu devlete gönderilmiş bir at sineğiyim’’ diyor ve ekliyordu ‘‘Ve bu devlet, koca cüssesi nedeniyle yavaş hareket edebilen ve canlanması gereken bir attır. Ben de Tanrı’nın bu devlete musallat ettiği bir at sineği gibi bütün gün boyunca her yerde sizi uyandırıyorum, hareketlendiriyorum, azarlıyorum ve ikna ediyorum. Ve eğer Tanrı sizi düşünerek bir at sineği daha göndermezse, hayatınızın geri kalanını uyuyarak geçirirsiniz.” Sokrates’in ‘‘At sineği’’ metaforu basit gibi görünen ancak derin anlamlar içeren bir yapıya sahiptir.

Bu kişiler istediği gibi hareket edemeyecektir. Bunlar bir atsa Sokrates bir sinektir. At rahat bir şekilde hareket etmek isterken bir sinek atın yanına sokulur ve kafasının etrafında dönmeye başlar. Durumdan rahatsızlık duyan at kafasını sağa sola hareket ettirmek zorunda kalır. Çünkü kendisine musallat olan sinek rahatını bozmaktadır. Sokrates için de aynı durum geçerlidir.

Halkın görüşlerini hiçe sayanlar vardır. Bu kişiler istediği gibi hareket eder, aldığı kararları mutlak doğru olarak görerek riayet edilmesini beklerler. Kabul edilen bu görüş bir dayatma bir despotizeliktir. Bilginin önemsiz olduğu bir yerde bu şekil yapılanmalar görülür.

Bu metafor toplumun sorunlarına dikkat çeker.

Ancak insanlığın aydınlık yüzü olan bilginler, Sokrates misali bir ‘‘At sineği’’ görevi görerek yapılan yanlışlara dikkat çekerler.

Sokratesler, Aristotelesler, Galileolar, Nietzscheler ve hatta Einsteinler bu yolun önemli örneklerindendir.

sokrates'in

Bunlar genellikle sofistler arasından seçilir. Sofistlere ilk avukatlar denilebilir. Sofistler için gerçek değil, ikna ötmek önemlidir. Filozof bilgi sevici, sofist inandırma sanatçısı, retorik de doğru söyleme sanatının karşıtıdır.

Retorikle ilgili ilk yazılı kaynak Koraks ve onun öğrencisi olan Teisias tarafından yazılan ‘Konuşma Sanatı’dır.

Platon’a göre retorik, “Dinleyicilerin manipüle edilmesi”,Quntilianus’a göre “Güzel konuşma sanatı”, Aristoteles’e göre de “İkna edilmesi gereken ya da ya da ikna etmeyi amaçlayan kanıt ve söylemlerin” ortaya konmasıdır. Retorik, gerçeği çarpıtmak, gerçekten uzaklaşmak olarak söz sanatına dönüştürüldüğü zaman oyun olmaktan öte geçemez.

Nitekim böyle olduğunu siyasal söylevcilerin söz söyleme sanatlarını önceleri Pnyks denilen halk meclislerinde yapılırken, 4. Yüzyıldan itibaren Dionysos tiyatrolarının yapılmasından sonra halk meclisi oturumlarının tiyatro salonlarında yapılmasından çıkarsayabiliriz.

Kendisi de Bürüksel Üniversitesi Retorik Kürsüsü Başkanı olan Michel Meyer’e(*) göre retorik tanımının günümüzdeki karşılığı propaganda ve reklamla özdeştir.

Mayer aynı adı taşıyan kitabında retorik’in olabilmesi için üç temel unsurun var olması gerektiğini yazar.

Bu üç unsur “Bir hatip, hitap ettiği bir dinleyici ve bunların düşündüklerini ve görüşlerini iletebilmelerine aracılık eden bir medyadır.” Meyer, medya tanımını günümüze de ulayarak kullanır, önceleri medya halk meclisleri ya da mahkeme salonlarıyken, günümüzde bunların yerini görsel ve işitsel "medya" alır. Meyer, medya tanımını günümüzle özdeşleştirerek şöyle tanımlar; “Bu ‘medya’ kesinlikle bir dildir: konuşulabilen ya da yazılan bir dildir ama aynı zamanda resim dili ya da görsel dil de olabilir. Televizyon ve sinema, görüntü, müzik ve konuşma dili aracılığıyla etkili olurlar ve güçlerini de buradan alırlar.”

ARİSTOTELES’E GÖRE RETORİK

Aristoteles’e göre retorik diyalektikle eşdeğerdir. Kanıtlarla inandırma yöntemleri tam da retorik sanatına özgüdür. Retorik sanatını kullanan söylevci gerçeği ortaya çıkarmaktan çok, yargıyı coşkularla saptırır, kendi söylediğinin doğruluğunu savunur.

Aristoteles, kendi döneminde retorik üzerine yazan yazarların daha çok hile yapmanın, aldatmanın çok daha kolay olduğu yargısal alanda eserler verdiklerini, siyasal alanının genişliği nedeniyle politik retoriğe önem vermediklerini söyler.

Bu ayrımın günümüzde ortadan kalktığı söylenmelidir. Günümüz söylevcileri için yargıyı aldatmakla, halkı aldatmak bir ve aynıdır. Bu konuda Meyer’in saptamaları daha gerçekçidir. Aristoteles retoriğin daha çok kuramsal yanını ortaya koyarken, Meyer’de günümüze uygun düşen benzeşliklerini bulabiliriz.

Aristoteles’e göre üç tür retorikten söz edilebilir. Aristoteles bunları “politik, adli, epideiktik’ olarak adlandırır. Politik olan ‘cesaretlendirmek ya da umudu ortadan kaldırmak’, ‘uygun ya uygun olmayan’, adli olan ‘suçlama ve savunma’, ‘adalet ya da adaletsizlik’, Epideiktik olanı da ‘övme ya da yerme’, ‘onurlu ya da onursuzluk’ olarak nitelendirir. Aristoteles, bilgiye dayalı kanıtlar ortaya koymanın ve gerçeği bilimsel olarak kanıtlamanın, hem onu kanıtlayacak olanın hem de öyle olduğunu kanıtlayacağı dinleyicilerin buna ilişkin bilgileri öğrenmiş olmaları gerektirdiğini belirtir.

Oysa dinleyicilerin bilimsel bilgiyi biliyor olmalarının beklenemez olduğundan, bu durumda yapılması gereken şeyin, inandırmaya yönelik olarak kitleyi istenilen amaca yönlendirerek yönetmek olduğunu söyler.

Söylenilenin inandırıcı olabilmesi için üç şeyin birlikteliği gerekir. Aristo bunların ‘konuşmacının kişisel karakteri’, ‘dinleyicinin belli bir ruh haline sokulması’, söylevi yapanın kendisinin ‘kullandığı sözcüklerin sağladığı tanıya ya da sözde tanıya’ uygun olması olarak açıklar.

Dinleyiciler güvenilir insanlara, diğerlerinden daha çok inanmaya hazırdır. Söylev coşkuluysa, inandırma dinleyicilerde kendiliğinden oluşur, dostça duygular ve mutlu olduğumuz anlarda yargılarımız, sıkıntılı ve düşmanca duygularla olduğumuz andan çok daha farklı, çok daha olumludur.

Konuşma biçimi inandırıcı kanıtları, bu amaca hizmet edecek biçimde yapılıyorsa, konuşmanın kendisi de bununla uyumluysa inanmak daha kolay olacaktır.

GÖRÜNTÜNÜN HÜKÜMRANLIĞI

Meyer, retoriği günümüze taşır. XX. Yüzyılın tarihi iki dünya savaşının, totaliter orejimlerin belirlemesiyle oluşmuştur ve tarihin akışı daha dinamiktir.

Bu gerçekçilik görüntüyle sağlanmaktadır. Bu gerçekliğin araçları sinema ve televizyondur. Meyer, görüntünün, insanda yarattığı algıyı, görüntünün gerçeğe daha yakın olduğu izlenimi uyandırması ile açıklar. Görüntü metnin ya da söylenilenin ötesinde insanda kendisinin de aynı görüntünün içinde olduğu izlenimi uyandırmasıyla diğer farklılaşmaları silmektedir.

🔻Görüntünün gerçek olup olmaması da önemli değildir, gerçek dışı, sanal da olabilir.❗️

⚠️Tıpkı petrole bulanmış karabatak resminin Amerikan Network’leri tarafından Saddam Hüseyin’in körfezdeki petrol tesislerini hava uçurarak, denizi bir daha temizlenemeyecek biçimde kirlettiği yalanı gibi. O görüntünün Körfez Savaşı’ndan önce Exxon-Valdez adlı tankerin Alaska kazası sonucu denize yayan petrolden olduğu ortaya çıkar. Bu örnekte, retorik, tanker kazası ile ilgili olduğu gerçeğinin, Amerikan çıkarları için dünyanın kana boyanmasını haklı çıkarmak için kullanılması ile gösterilebilir.‼️

⚠️Aristoteles’in de Michel Meyer’in de “Retorik”i, günümüzü de anlayabilmek için değerli ipuçları sunuyorlar.‼️

Bilginin sınırı yoktur elbette ama ona ulaşmanın da sınırı yoktur.

Söylenildiği gibi bilmemek değil, öğrenmemek ayıp!

(*) Retorik hakkında ayrıntılı bir okuma için bkz. Michel Meyer, ‘Retorik’, Yapı Kredi Yayınları. Ayrıca bkz. Aristoteles, ‘Retorik’, Dost Kitapevi

Gerçek Edebiyat

Plinius maior’un Historia Naturalis (sağdaki) en eski resimli versiyonu (1513). Ayrıca Demosthenes’in ünlü Yunan konuşmaları Logoi’nin 1570 baskısını göstermektedir

sokrates'in

🔻Bazıları özniteliklerden etkin bir tanrı yaparlar: merhamet, ilgi ve adalet gibi arzu edilir insani öznitelikler. Bazıları kendi kötü tabiatlarından etkin bir tanrı yaparlar; sadist derecede zalim ya da son derece abes bir tanrı; gizlenen bir tanrı; savunmasız bireyin karanlık sömürgeni; Tekvin 3:16-17’nin zehirli tiranı.

Zenc isyanı 3.jpg

• Acem:Arapça bir kelime olan ucme, sözlükte "konuşurken dil kurallarına uymamak, dili bozuk olmak; düzgün ve fasihin zıddı" gibi anlamlara gelmektedir.

• Acem kelimesinin aynı zamanda tek kişiyi belirtmek için kullanılan bir kalıp olan nisbet hali acemî, fasih konuşsun veya konuşmasın, "Arap olmayan kimse" demek olup bu mânada Hz. Peygamber tarafından Vedâ hutbesinde de kullanılmıştır. A'cemî ise, ister Arap ister Acem olsun, "fasih konuşmayan kimse" anlamına gelmektedir.

• Acem tabiri, Arapçada; Araba nispetle yabancı, gayr-i Arap manasındadır.Ülke olarak da İran kastedilmektedir. Acem kelimesi bu mana ile İslâmiyet öncesi Arap şairleri tarafından da kullanılmış ve İranlılar ekseriya Farisi diye anılmıştır. Araplarca, Acem kelimesi İslamiyet döneminde ilk fetihler sırasında hususi olarak İranlılar için kullanılmış ve IX. yüzyıldan itibaren etnik ve coğrafi olarak Arap olmayan toplum ve coğrafyayı ifade etmeye başlamıştır. Daha sonraları Arapça'da Acem ismi tercihen İranlılar için kullanılmaya başlanmıştır.

• Ferisiler, bir Yahudi mezhebi. Farsça diline Farisi de denilmektedir. İranlılar aynı zamanda Farisi olarak da bilinmektedirler.

• Farslar (Eski Farsça: 𐎱𐎠𐎼𐎿,Farsça: پارس‌ها), Persler veya Osmanlıcadaki tabirle Âcemler (Osmanlıca: Âcem), çoğunlukla İran'da yaşayan İranî bir halktır.

• Selçuklular devrinden itibaren İsfahan, Hemedan ve Tahran arasında kalan merkezî İran (el-Cibâl) için Irâk-ı Acemî, Irak olarak bilinen Mezopotamya bölgesi için de Irâk-ı Arabî tâbiri kullanılmaya başlanmıştır.

Ebu Salabikh

Geç Kalkolitik'teki Uruk döneminde ve ardından Erken Tunç Çağı'ndaki Jemdat Nasr ve Erken Hanedan dönemlerinde gerçekleşmiştir. Yakınlardaki daha küçük dış bölgelerin incelenmesi , bölgede Kassit , Sasani , Seleukos ve Part dönemlerinde de yerleşim olduğunu göstermiştir.

869 yılında başlayıp 883 yılına kadar devam eden "Büyük Zenci İsyanı" bunun en önemli sonuçlarından biridir.

Bad'el harâb'ül-Basra.

Siyahiler isyan edip kendilerini köleleştiren efendilerinin şehri olan Basra'yı yakmış ve oradaki beyazları bu kez kendi köleleri haline getirmişti.

Abbasi Halifesi'nin zayıf ve işe yaramaz kurtarma operasyonlarını eleştirmek için kullanılan "Basra harap olduktan sonra…" bugün dilimizde yaşayan bir deyim olarak varlığını koruyor.

Antik metinlerin eksik listesi;

Tunç Çağı

Erken Tunç Çağı : MÖ 3. bin yıl (yaklaşık tarihler gösterilmiştir). En eski yazılı edebiyat yaklaşık MÖ 2600'e (klasik Sümerce ) tarihlenir. ^[ 1 ] Bazı edebi metinlerin tarihlendirilmesi zordur, örneğin MÖ 1240 civarında Ani Papirüsünde kaydedilen Mısır Ölüler Kitabı , ancak kitabın diğer versiyonları muhtemelen MÖ 18. yüzyıla tarihlenir.

M.Ö. 2600: Şuruppak Talimatları ve Keş tapınağı ilahisi de dahil olmak üzere Ebu Salabikh'tenSümer metinleri ^[²^]^[³^]^[⁴^]^[⁵^]
M.Ö. 2600: Mısırlı Metjen'in Hayatı , Sakkara'dan ^[ 6 ]^[ 7 ]
MÖ 2500: Merer'in Mısır Günlüğü ^[ 8 ] ve Hardjedef'in Talimatları
MÖ 2500: Sümerlerin Enlil'e İlahisi ^[ 9 ] , Enlil ve Ninlil ve Koyun ile Tahıl Arasındaki Tartışma ^[ 10 ]
MÖ 2400: Urukagina Sümer Kanunu ^[ 11 ]
M.Ö. 2400 – M.Ö. 2300: Yamyam İlahisi de dahil olmak üzere Mısır Piramit Metinleri ^[¹²^]
MÖ 2375: Mısırlı Ptahhotep'in Özdeyişleri
MÖ 2283: Mısır Palermo Taşı
MÖ 2270: Sümer Enheduanna'nın İlahileri
M.Ö. 2250: Weni ve Güney Sakkara Taşı'nın Mısır Otobiyografisi
M.Ö. 2250 – M.Ö. 2000: Gılgamış Destanı'ndakien eski Sümer hikayeleri ^[ 13 ]^[ 14 ]
M.Ö. 2200: Harkhuf'un Mısır Otobiyografisi ^[ 15 ]
M.Ö. 2125: Sümerlerin Ningirsu Tapınağını İnşa Etmesi ^[ 16 ]
MÖ 2100: Sümerlerin Agade Laneti , Kuş ve Balık Arasındaki Tartışma ^[ 17 ] , İnanna'nın Yeraltı Dünyasına İnişi , Şulgi'nin Kendini Övmesi , Ur-Nammu Kanunu ve Çapa Şarkısı ^[ 18 ]
MÖ 2084: Sümer Sümer Kral Listesi ^[ 19 ]
M.Ö. 2050: Mısır Ticaret Hicivleri

Orta Tunç Çağı : MÖ 2000 - MÖ 1601 (yaklaşık tarihler gösterilmektedir)

M.Ö. 2000: Mısır Tabut Metinleri ve Kral Merykara'ya Öğretiler
MÖ 2000: Sümerlerin Ur'a Ağıtları , Sümer ve Ur'a Ağıt , Enmerkar ve Aratta Efendisi ve Kış ile Yaz Arasındaki Tartışma ^[ 20 ]
M.Ö. 2000 – M.Ö. 1900: Gemi Kazası Geçiren Denizcinin Mısır Hikayesi , ^[ 21 ] Neferti'nin Kehaneti ve Harper'ın Şarkılarının ilki
M.Ö. 1950: Akadların Eşnunna Yasaları ve İştar'a İlahi
MÖ 1950: Amenemhat'ın Mısır Talimatları , Akhmim ahşap tabletleri ve Heqanakht papirüsleri
M.Ö. 1940: Ur Krallarının Sümer Yazışmaları
MÖ 1900: Akkad Etana Efsanesi , ^[ 22 ] Summa izbu , Šumma ālu , ^[ 23 ] Namburbi ve Iškar Zaqīqu
MÖ 1900: Sümer Lipit-İştar Yasası ve AdapaEfsanesi
MÖ 1900: Kagemni'nin Mısır Talimatları ^[²⁴^]^[ 25 ]
MÖ 1859 – MÖ 1840: Mısır'da bir adam ve babası arasındaki anlaşmazlık ^[ 21 ]
MÖ 1859 – MÖ 1813: Mısırlı Sadık Öğreti ^[ 21 ]
M.Ö. 1850: Mısırlı Belagatli Köylü ^[ 21 ]
MÖ 1850: Akad Kultepe metinleri , Bārûtu , Bilgelik Öğütleri , Naram-Sin'in Kuthean Efsanesive Labbu Efsanesi
MÖ 1800: Akadca Gılgamış Destanı'nın en erken tamamlanmış versiyonu ^[²⁶^]^[ 27 ]
MÖ 1800: Mısır Berlin Papirüsü 6619 , Moskova Matematik Papirüsü ve Sinuhe'nin Hikayesi ( Hiyeratik ) ^[ 21 ]
MÖ 1780: Zimri-Lim Destanı da dahil olmak üzere Akad Mari harfleri ^[ 28 ]
MÖ 1754: Hammurabi'nin Akad Kanunları steli
MÖ 1750: Akad Agushaya İlahisi
MÖ 18. yüzyılın sonu: Hitit Anitta metni ^[ 29 ]
MÖ 1700: Akad Atra-Hasis ^[ 30 ]
MÖ 1700: Mısır Westcar Papirüsü ^[ 31 ]
MÖ 1650: Mısır İpuwer Papirüsü
M.Ö. 1650: Sümer Diyaloğu Bir Adam ve Tanrısı Arasında

Geç Tunç Çağı : MÖ 1600 - MÖ 1201 (yaklaşık tarihler gösterilmektedir)

MÖ 1600: Nesilim Hitit Kanunu
MÖ 1600: Akkad Ḫulbazizi , Eridu Genesis ^[ 32 ] ve Enuma Anu Enlil
MÖ 1600: Mısır Edwin Smith Papirüsü ^[ 33 ]
MÖ 1550: Mısır Ölüler Kitabı , ^[ 34 ] Herhangi Birinin Talimatı , Kral Neferkare ve General Sasenet, Mahkum Prensin Hikayesi , Re'nin Litanyası , Rhind Matematik Papirüsü , ^[ 35 ]^[ 36 ] ve Ebers Papirüsü
MÖ 1550: Akad Bullussa-rabi'nin Gula'ya İlahisi
MÖ 1550: Ammisaduqa'nın Babil Venüs tableti
MÖ 1500: Nippur'un Akadlı Fakir Adamı ^[ 37 ]
MÖ 1500: Hitit askeri yemini
MÖ 1500 – MÖ 1300: Ugaritik Baal Döngüsü
MÖ 1500 – MÖ 1200: Ugarit Keret Efsanesi ^[ 38 ]
MÖ 1500 – MÖ 1000: Sanskritçe Rig Veda ^[ 39 ]^[ 40 ]^[ 41 ]
MÖ 1500: Dunnum Akad Hanedanı ^[ 42 ] ve İlk Kralların Tarihi
MÖ 1450: Mısırlıların Joppa'yı Alması
MÖ 1450: Akad Asur yasası ^[ 43 ]
MÖ 1425: Mısır Amduatı
MÖ 1400: Nergal ve Ereshkigal'in Akad Evliliği , Kurigalzu'nun Otobiyografisi ve Amarna mektupları ^[ 44 ]
MÖ 14. yüzyılın ortaları: Mısır'ın Aten'e Büyük İlahisi ^[ 45 ]
MÖ 1350: Aqhat'ın Ugarit Hikayesi ^[ 46 ]
MÖ 1350: Akad Şurpu'su ^[ 47 ]
MÖ 1300: Amenemope'nin Mısır Talimatı , ^[ 48 ]Papirüs Anastasi I
MÖ 1300: Akkad Ludlul bēl nēmeqi , Kurigalzu'nun Rüyası , Nazi-Maruttaš'ın Hemerolojisi , Iqqur Ipuš ve Summa izbu
MÖ 1274: Akad Adad-nārāri Destanı
MÖ 1240: Ani Mısır Papirüsü , Ölüler Kitabı
MÖ 1200 – MÖ 900: Gılgamış Destanı'ndaki Akad versiyonu ve daha genç hikayeler ^[ 13 ]
MÖ 1200: Akad Tukulti-Ninurta Destanı
MÖ 1200: İki Kardeşin Mısır Hikayesi

Demir çağı

Klasik Antik Çağ'dan önceki Demir Çağımetinleri: MÖ 12. ila 8. yüzyıllar

MÖ 1200 : Yajurveda , Atharvaveda ve Samaveda
MÖ 1100: Akkadca Šumma sinništu qaqqada rabāt
MÖ 1050: Mısır'ın Venamun Hikayesi
MÖ 1050: Akkad Sakikkū (SA.GIG) Esagil-kin-apli'nin yazdığı "Teşhis İşaretleri" . ^[ 50 ]
MÖ 1050: Akad Alamdimmû
MÖ 1050: Šaggil-kīnam-ubbib'in Babil Teodisisi ^[ 50 ]
MÖ 1010: Simbar-Šipak'ın Akad Kraliyet Yazıtı
MÖ 1000: Çin Şiir Klasiği (Shījīng)
MÖ 1000: Karamsarlığın Akkad Diyalogu , Chronicle P , Maglû , Bīt rimki , Zu-buru-dabbeda , Bir Prense Öğüt , Asakkū marsūtu , Šamaš'a Büyük Dua , MUL.APIN , Sag-gig-ga-meš ve Šēp lemutti
MÖ 900: Akadların Erra Destanı
MÖ 900: Vedik Sanskritçe Aranyaka

M.Ö. 3. yüzyıl

Avesta: Avesta
Çince:
- Lüshi Chunqiu : Üstat Lü'nün İlkbahar ve Sonbahar Yıllıkları
- Yi Zhoushu : Zhou'nun Kayıp Kitabı
- Erya : Antik sözlük
- Hanfeizi : Usta Han Fei'nin Kitabı
- Xunzi : Usta Xun'un Kitabı
- Wei Liaozi : Usta Wei Liao'nun Kitabı
- Gongsun Longzi : Usta Gongsun Long'un Kitabı
- Cangjiepian : Cang Jie'nin Bölümü
- Ying için Ağıt ( Āi Yǐng )
- Bu Ju : Kehanet
- Yu Fu : Balıkçı
- Dokuz Değişiklik (Jiǔ Biàn)
- Zhao Hun : Ruhun Çağrıları
- Da Zhao : Büyük Çağrı
- İhanete Uğrayan Vatana Duyulan Acılar (Xī Shì)
Etrüsk : Liber Linteus Zagrabiensis (Zagreb'in Keten Kitabı)
Sanskritçe:
- Pingala : Chandaḥśāstra
- Moggaliputta-Tissa : Kathavatthu
- Kātyāyana: Vārttikakāra , Śulbasūtras
- Vishnu Sharma : Panchatantra
- Vedanga Jyotisha
- Bharata Muni : Natya Shastra (Klasik Hint dansı ve draması üzerine teorik bir inceleme)
Elu (Sri Lanka Prakrit ): Sīhalattakathā veya Hela Atuwā ( Budizm'in Sri Lanka'ya getirilmesinden sonra Sinhalese'ye çevrilen Budist öğretilerinin Pali yorumları ) ^[⁵²^]
Tamilce :
- MÖ 3. yüzyıldan MS 3. yüzyıla: Sangam şiirleri
- Tolkāppiyam (dil bilgisi kitabı)
- Korakkar (M.Ö. 3. yüzyıl) Siddhar, Hekim, Filozof
- Bogar (M.Ö. 3. yüzyıl) Siddhar, Hekim, Yogi
- Agattiyam
İbranice: Vaiz
Yunan:
- Rodoslu Apollonius : Argonautica
- Callimachus (MÖ 310/305-240), lirik şair
- Manetho : Mısır
- Theocritus , lirik şair
Latince :
- Lucius Livius Andronicus ( M.Ö. 280/260 - M.Ö. 200 civarı ), çevirmen, Roma tiyatrosunun kurucusu
- Gnaeus Naevius ( MÖ 264 — 201), oyun yazarı, epik şair
- Titus Maccius Plautus ( MÖ 254 - 184), oyun yazarı, komedi bestecisi: Poenulus , Miles Gloriosus ve diğer oyunlar
- Quintus Fabius Pictor (MÖ 3. yüzyıl), tarihçi
- Lucius Cincius Alimentus (MÖ 3. yüzyıl), askeri tarihçi ve antikacı
Mısırlı:
- Demotik Tarihçe
- Çömlekçinin Kahini
Akadca:
- Nabu-šuma-iškun'un Suçları ve Saygısızlıkları
- Dini Tarih

M.Ö. 2. yüzyıl

Sanskritçe:
- Patanjali (yoga felsefe okulunun kurucusu): Mahābhāṣya (dil bilgisi ve dilbilim üzerine tez), Patanjalatantra (tıbbi metin), Yoga Sūtras
- Badrayana ( Vedanta felsefe okulunun kurucusu ): Brahma Sutralar
- Manu: Manusmriti (Manu Kanunları)
Avesta: Satış
Çince:
- Sima Qian : Büyük Tarihçinin Kayıtları ( Shǐ Jì )
- Huainanzi : Huai'nan Ustalarının Kitabı
- Sima Xiangru
- Altı Gizli Öğreti ( Liù Tāo )
- Tanrılar ve Garip Şeyler Kitabı ( Shényì Jīng )
- Yedi İtiraz ( Qī Jiàn )
- Bir Münzevi İçin Çağrı ( Zhāo Yǐnshì )
- Yazıklar olsun ki benim kaderim yazılmadı ( Āi Shí Mìng )
- Jia Yi : Qin'in On Suçu ( Guò Qín Lùn )
Aramice: Daniel Kitabı
İbranice: Sirach
Yunan:
Latince:
- Terence (MÖ 195/185 - MÖ 159), komik oyun yazarı: Kardeşler , Androslu Kız , Hadım , Kendine Eziyet Eden
- Quintus Ennius (MÖ 239 - MÖ 169 ), şair
- Marcus Pacuvius ( MÖ 220 - MÖ 130), trajik oyun yazarı, şair
- Statius Caecilius (MÖ 220 - MÖ 168/166), çizgi roman yazarı
- Marcius Porcius Cato (MÖ 234 - MÖ 149), genel uzman, güncel yazar
- Gaius Acilius (MÖ 2. yüzyıl), tarihçi
- Lucius Accius (MÖ 170 - MÖ 86 ), trajik oyun yazarı, filolog
- Gaius Lucilius ( MÖ 160'lar - MÖ 103/2), hicivci
- Quintus Lutatius Catulus (MÖ 2. yüzyıl), kamu görevlisi, epigrammatist
- Aulus Furius Antias (MÖ 2. yüzyıl), şair
- Gaius Julius Caesar Strabo Vopiscus (MÖ 130 - MÖ 87), kamu görevlisi, trajik oyun yazarı
- Lucius Pomponius Bononiensis (MÖ 2. yüzyıl), komik oyun yazarı, hicivci
- Lucius Cassius Hemina (MÖ 2. yüzyıl), tarihçi
- Lucius Calpurnius Piso Frugi (MÖ 2. yüzyıl), tarihçi
- Manius Manilius (MÖ 2. yüzyıl), kamu görevlisi, hukukçu
- Lucius Coelius Antipater (MÖ 2. yüzyıl), hukukçu, tarihçi
- Publius Sempronius Asellio (MÖ 158 - MÖ 91'den sonra), subay, tarihçi
- Gaius Sempronius Tuditanus (MÖ 2. yüzyıl), hukukçu
- Lucius Afranius (MÖ 2. ve 1. yüzyıllar), komik oyun yazarı
- Titus Albucius (MÖ 2. ve 1. yüzyıllar), hatip
- Publius Rutilius Rufus (MÖ 158 - MÖ 78'den sonra), hukukçu
- Quintus Lutatius Catulus (MÖ 2. ve 1. yüzyıllar), kamu görevlisi, şair
- Lucius Aelius Stilo Praeconinus (MÖ 154 - MÖ 74), filolog
- Quintus Claudius Quadrigarius (MÖ 2. ve 1. yüzyıllar), tarihçi
- Valerius Antias (MÖ 2. ve 1. yüzyıllar), tarihçi
- Lucius Cornelius Sisenna (MÖ 121 - MÖ 67), asker, tarihçi
- Quintus Cornificius (MÖ 2. ve 1. yüzyıllar), retorikçi
Pali : Tipitaka ^[ 53 ]

M.Ö. 1. yüzyıl

Çince:
- Shuo Yuan : Konuşma Bahçesi
- Zhan Guo Ce : Savaşan Devletlerin Yıllıkları
- Taixuanjing : Yüce Gizemin Kanonu
- Fangyan : Bölgesel Konuşma
- Liexian Zhuan : Ölümsüzlerin Biyografileri
- Jijiupian : Karakterlere Hızlıca Hakim Olma
- Huang Shigong'un Üç Stratejisi ( Huáng Shígōng Sānlüè )
- Dokuz Pişmanlık ( Jiǔ Huái )
- Dokuz Ağıt ( Jiǔ Tàn )
Pali (Sri Lanka): Pāli Tripiṭaka ( Aluhihare , Matale'deki Anuradhapura Kralı Vattagamani'ninhimayesinde yazılmıştır )
Latince:
- Cicero : Catiline Orations , Pro Caelio , Scipio'nun Rüyası
- Julius Caesar : Galya Savaşları , İç Savaş
- Virgil : Eclogues , Georgics ve Aeneid
- Lucretius : Şeylerin Doğası Üzerine
- Livius : Roma Tarihi ( Ab Urbe Condita )

MS 1. yüzyıl

Sanskritçe:
- Şabara : Şabara-bhāṣyam
- Gunadhara: Kasayapahuda
- Aśvaghoṣa: Buddhacharita (Buda'nın İşleri), Saundarananda, Sutralankara
Çince:
- Ban Gu : Han'ın Kitabı ( Hàn Shū )
- Lun Heng : Dengedeki Söylemler
- Wu ve Yue'nin İlkbahar ve Sonbahar Yıllıkları (Wúyuè Chūnqiū )
- Dokuz Özlem ( Jiǔ Sī )
Yunan:
- Plutarkhos : Soylu Yunanlıların ve Romalıların Hayatları
- Josephus : Yahudi Savaşı , Yahudilerin Eski Eserleri , Apion'a Karşı
- Hıristiyan İncili ve Didache'nin Yeni Ahitkitapları
Latince: Klasik Latince'ye bakınız
- Tacitus : Germania
- Ovid : Metamorfozlar ; ayrıca sürgünüsırasında yazılan Tristia ve Epistulae ex Ponto
- Yaşlı Plinius : Doğa Tarihi
- Petronius : Satyricon
- Seneca Genç : Phaedra , Diyaloglar
- Durumu : Thebaid ; ayrıca Silvae ve tamamlanmamış Achilleid
Mısırlı:
- Kuzu'nun Kahini

2. yüzyıl

Çince:
- Shuowen Jiezi : Antik Sözlük
- Cantong Qi : Üçlü Akrabalık
- Fengsu Tongyi : Gelenek ve Göreneklerin Kapsamlı Anlamı
- Ondokuz Eski Şiir (Gǔshī Shíjiǔ Shǒu)
- Taiping Jing : Büyük Barışın Yazıtları
- Bir Göçebe Flütünün Onsekiz Şarkısı (Hú Jiā Shí Bā Pāi)
- Zhang Heng
Sanskritçe: Aśvaghoṣa : Buddhacharita ( Buda'nın İşleri )
Pehlevi:
- Yadegar-e Zariran ( Zarēr Anıtı )
- Visperad
- Drakht-i Asurig ( Babil Ağacı )
Yunan:
- Arrian : Anabasis Alexandri
- Marcus Aurelius : Meditasyonlar
- Epiktetos ve Arrian: Enchiridion
- Batlamyus : Almagest
- Athenaeus : Bilginlerin Ziyafeti
- Pausanias : Yunanistan'ın tanımı
- Longus : Daphnis ve Chloe
- Lucian : Gerçek Tarih
- Hermas'ın Çobanı
Latince: Klasik Latince'ye bakınız
- Apuleius : Altın Eşek
- Lucius Ampelius: Özgürlük Anıtı
- Suetonius : On İki Sezar'ın Yaşamları
- Tertullianus : Savunmacı

3. yüzyıl

Avestan: Khordeh Avesta (Zerdüştlük dua kitabı)
Pehlevi: Mani : Şabuhragan ( Maniheist kutsal kitabı)
Çince:
- Chen Shou : Üç Krallığın Kayıtları (三國志, Sānguó Zhì )
- Zhang Hua : 博物志, Bowuzhi
- Xiang'er : 老子想爾注, Lǎozi Xiǎng'ěr Zhù
- Lieyi Zhuan : 列異傳, Düzenlenmiş Harikalar
- Lu Ji :文賦, Wen fu ( Edebiyat Üzerine Bir Deneme )
- Xijing Zaji : 西京雜記, Batı Başkentinin Çeşitli Kayıtları
- Jian'an şiiri (建安風骨, Jiàn'ān Fēnggǔ )
- Tavus Kuşu Güneydoğuya Uçar (孔雀東南飛,Kǒngquè Dōngnán Fēi )
- Cao Zhi
- Ji Kang
- Ruan Ji
- Zuo Si
- Pan Yue
Yunanca: Plotinus : Dokuzluklar
Latince: Geç Latince'ye bakınız
- Cato'nun Distichleri
İbranice: Mişna
Pali (Sri Lanka): Dipavaṃsa

Geç Antik Çağ

4. yüzyıl

Latince: Geç Latince'ye bakınız
- Hippo'lu Augustinus : İtiraflar , Hıristiyan Doktrini Üzerine
- Faltonia Betitia Proba : Cento Vergilianus de laudibus Christi ( İsa'nın Yüceliğine İlişkin Virgilian Cento )
- Apicius ( De re coquinaria , Yemek Pişirme Konusunda )
- Pervigilium Veneris ( Venüs Nöbeti )
Sanskritçe:
- Asanga : Dharma-dharmata-vibhaga (Olayları ve Saf Varlığı Ayırt Etmek), Mahāyānasaṃgraha ( Büyük Aracın Özeti )
- Vasubandhu : Abhidharma Hazinesi Üzerine Beyitler , Pañcaskandhaprakaraṇa (Beş Kümenin Açıklaması), Pañcaskandhaprakaraṇa (Beş Kümenin Açıklaması), Vyākhyāyukti (Uygun Açıklama Biçimi), Vādavidhi (Tartışma Kuralları), Dharmadharmatāvibhāgavṛtti (Öğeleri Gerçeklikten Ayırma Üzerine Yorum), Madhyāntavibhāgabhāṣya (Ortayı Uçlardan Ayırma Üzerine Yorum), Mahāyānasūtrālaṃkārabhāṣya (Büyük Araç Söylemlerinin Süslemesi Üzerine Yorum)
- Dignāga : Pramāṇa-samuccaya ( Geçerli Bilişin Özeti ), Hetucakra ( Akıl çarkı )
- Haribhadra : Anekāntajayapatākā ( Anekantavada'nın Zafer Sancağı (Görececilik), Dhūrtākhyāna ( Rogue'un Hikayeleri ), Yogadṛṣṭisamuccaya ( Yoga Üzerine Görüşler Dizisi ), Ṣaḍdarśanasamuccaya ( Altı Felsefenin Özeti )
Çince:
- Liezi : Usta Yalan Kitabı
- Baopuzi : Simplex Bir
- Doğaüstünün Peşinde ( Sōu Shén Jì )
- Ziyuan : Karakter Bahçesi
- Shiyiji : Unutulmuş Masallar
- Shenxian Zhuan : Tanrıların ve Ölümsüzlerin Biyografileri
- Lantingji Xu : Orkide Köşkü'nde Yazılmış Şiirlere Önsöz
- Yıldız Ölçer ( Xuánjī Tú )
Süryanice: Aphrahat , Suriyeli Ephrem
Aramice: Kudüs Talmudu
Pali (Sri Lanka): Mahavaṃsa

5. yüzyıl

Ermeni:
- Movses Khorenatsi : Ermenistan Tarihi
Çince:
- Dünya Masallarının Yeni Bir Hesabı (世說新語,Shì Shuō Xīn Yǔ )
- Edebi Zihin ve Ejderhaların Oyulması (文心雕龍, Wén Xīn Diāo Lóng )
- Bao Zhao : Yıkık Şehirde Fu (蕪城賦, Wú Chéng Fù )
- Fan Ye : Daha Sonra Han'ın Kitabı (後漢書, Hòuhàn Shū )
- You Ming Lu (幽明錄, Doğaüstü Masallar Koleksiyonu )
- Zhengao (真誥, Mükemmelliğin Beyanları )
- Tao Yuanming
- Xie Lingyun
- Xie Tiao
- Shen Yue
Sanskritçe:
- Kālidāsa (tahmini): Abhijñānaśākuntalam(अभिज्ञान शाकुन्तलम्, "Shakuntala'nın Tanınması"), Meghadūta (मेघदूत, "Bulut Messenger"), Vikramōrvaśīyam (विक्रमोर्वशीयम्, "Urvashi Yiğitlikle Kazandı", oyun)
- Pujyapada : Iṣṭopadeśa ( İlahi Vaazlar ), Sarvārthasiddhi (Daha Yüksek Hedeflere Ulaşma), Jainendra Vyākaraṇa (Jainendra Dilbilgisi), Samādhitantra (Kendi Üzerine Düşünme Yöntemi), Daśabhaktyādisangraha(On Hayranlığın Koleksiyonu) , Śabdāvatāranyāsa ( Kelimelerin Düzeni ve Şekilleri )
- Aryabhata : Aryabhatiya
- Kamandaka : Nitisara ( Politikanın Unsurları )
- Bodhidharma : İki Giriş ve Dört Uygulama , Doğayı Gerçekleştirme Üzerine İnceleme , İşaretleri Çürütme İncelemesi
- Bhartṛhari : Vākyapadīya ( Sanskritçe dil bilgisive dil felsefesi üzerine inceleme ), Śatakatraya(ahlaki değerler üzerine üç yüz şiir)
- Siddhasena : Nyāyāvatāra , Sanmati sutra , Kalyan Mandir stotra
- Sarvanandi : Lokavibhaga (Jain kozmolojisi üzerine metin)
Tamilce: ^[ 54 ]
- Tirukkural ( Kutsal Ayetler )
- Silappatikaram ( Bilekliğin Hikayesi )
Pehlevi:
- Matigan-i Hazar Datistan ( Magistan'ın Bin Yasası )
- Frahang-i Oim-evak (Pehlevi-Avestan sözlüğü)
Pali (Sri Lanka):
- Buddhaghosa : Visuddhimagga ( Arınma Yolu)
Latince: Geç Latince'ye bakınız
- Publius Flavius Vegetius Renatus : De Re Militari
- Hippo'lu Augustinus : Tanrının Şehri
- Paulus Orosius : Paganlara Karşı Yedi Tarih Kitabı
- Jerome : Vulgate
- Prudentius : Psikomakya
- Consentius'un dil bilgisi
- Areopagite Sözde Dionysius : De Coelesti Hierarchia (Περὶ τῆς Οὐρανίας Ἱεραρχίας, Göksel Hiyerarşi Üzerine ), Mistik Teoloji
- Konstantinopolisli Sokrates : Historia Ecclesiastica
Yunan:
- Nonnus : Dionysiaca

6. yüzyıl

Çince:
- Wen Xuan (文選, Rafine Edebiyat Seçmeleri )
- Shui Jing Zhu (水經注, Su Klasikleri Üzerine Yorum )
- Jade Terrace'tan Yeni Şarkılar (玉台新詠, Yù Tái Xīn Yǒng )
- Jingchu Suishiji (荊楚歲時記, Jingchu Mevsim Kayıtları )
- Bin Karakter Klasik (千字文, Qiān Zì Wén )
- Mulan Baladı (木蘭詩, Qiān Zì Wén )
Latince: Boethius : De consolatione philosophiae ( Felsefenin Tesellisi )
Aramice: Babil Talmudu
Sanskritçe:
- Varāhamihira : Pañcasiddhāntikā (Beş [Astronomik] Kanon Üzerine [İnceleme] ), Brihat-Samhita (Büyük Derleme) ansiklopedik eser
- Yativṛṣabha : Tiloya Panatti (Kozmoloji ve Matematik Üzerine Kitap)
- Virahanka
- Prabhākara : Triputipratyaksavada (Üçlü Algı Doktrini)
- Dharmakirti : Saṃbandhaparikṣhāvrtti(İlişkilerin Analizi), Pramāṇaviniścaya (Geçerli Bilişin Tespiti), Nyāyabinduprakaraṇa (Mantık Damlası), Hetubindunāmaprakaraṇa (Akıl Damlası), Saṃtānāntarasiddhināmaprakaraṇa(Kanıt) Başkalarının Zihin Akışları), Vādanyāyanāmaprakaraṇa (Tartışma için Muhakeme)
- Praśastapāda : Padārtha-dharma-saṅgraha(Maddenin Özelliklerinin Toplanması)
- Bhāviveka : Ortanın Kalbi , Bilgelik Lambası
- Udyotakara : Nyāyavārttika (Mantık üzerinde çalışma)
- Gaudapada : Mandukya Karika
Sinhalese:
- Wansaththppakāsini (Pali Mahāvaṃsa'nınSinhalaca çevirisi ) ^[ 55 ]
- Sigiriya Şiirleri (Sigiriya kalesini ziyaret edenlerin yazdığı şiirler)
Pali (Sri Lanka): Cūḷavaṃsa
İrlanda: Erken İrlanda edebiyatı
- Dallán Forgaill : Amra (Saint Columba'nınhayatı )

XXXXXXXXX

„ Kim de bir can kurtarırsa bütün insanların hayatını kurtarmış gibi olur.” -Mâide,32

14 Haziran 2025 Cumartesi

Sofist inandırma sanatçısı (Retorik)