İmanla tedavi (Geistheilung)
Dua , ilahi müdahale veya bireysel bir şifacının hizmetleri gibi "birçok tekniğin" hastalıkları iyileştirebileceği iddiaları tarih boyunca popüler olmuştur. İnancın körlüğü , sağırlığı , kanseri , HIV/AIDS'i , gelişimsel bozuklukları , kansızlığı , artriti , nasırları , konuşma bozukluklarını , multipl sklerozu , cilt döküntülerini , tüm vücut felcini ve çeşitli yaralanmaları iyileştirebileceği iddiaları olmuştur.
İyileşmeler, genellikle inanç şifası olarak sınıflandırılan birçok tekniğe atfedilmiştir. Dua, dini bir tapınağa ziyaret veya sadece yüce bir varlığa güçlü bir inanç içerebilir .
Birçok kişi İncil'i , özellikle Yeni Ahit'i , inançla şifa verme inancını ve uygulamasını öğrettiği şeklinde yorumlar .
2004 Newsweek anketine göre Amerikalıların %72'si, bilim kişinin tedavisi olmayan bir hastalığı olduğunu söylese bile, Tanrı'ya dua etmenin birini iyileştirebileceğine inandıklarını söyledi.
İnançla şifanın aksine, ruhsal şifa savunucuları ilahi bir müdahale arama girişiminde bulunmaz, bunun yerine ilahi enerjiye inanırlar. 20. yüzyılın sonunda alternatif tıbba olan ilginin artması, sosyologlar arasında dinin sağlıkla ilişkisine paralel bir ilgiye yol açtı.
İnançla şifa verme , ruhsal , doğaüstü veya paranormal bir konu olarak sınıflandırılabilir ve bazı durumlarda, inançla şifaya inanmak büyülü düşünce olarak sınıflandırılabilir . Amerikan Kanser Derneği, " mevcut bilimsel kanıtların inançla şifa vermenin fiziksel rahatsızlıkları gerçekten iyileştirebileceği iddialarını desteklemediğini" belirtmektedir.
"Ciddi yaralanmalar veya hastalıklar için tıbbi bakım yerine inançla şifa seçildiğinde ölüm, sakatlık ve diğer istenmeyen sonuçlar meydana gelmiştir." Ebeveynler inançla şifa verme uygulamış ancak tıbbi bakım uygulamamışsa, aksi takdirde yaşaması beklenen birçok çocuk ölmüştür. Yetişkinlerde de benzer sonuçlar bulunmuştur.
Yeni Ahit;
Yeni Ahit'teki dört kanonik İncil'in bazı bölümleri, İsa'nın birinci yüzyıl tıbbının kapasitesinin çok ötesinde fiziksel rahatsızlıkları iyileştirdiğini söyler . İsa'nın şifa eylemleri, sonuçların imkansız veya istatistiksel olarak olası olmaması nedeniyle mucizevi ve muhteşem olarak kabul edilir.
Şarap;
İsa, o zamanın tıbbi yardımının (yağ ve şarap ilaçları) kullanımını, bir hekimin yapacağı gibi "yaralı bir adamın yaralarını saran, yağ ve şarap döken" (ayet 34) İyi Samiriyeli benzetmesini anlattığında (Luka 10:25–37) onayladı. İsa daha sonra, şüpheci yasa öğretmenine (kendi kendini haklı çıkaran sorusuyla bu benzetmeyi ortaya çıkaran, 29. ayetteki "Peki komşum kimdir?") "git ve aynısını yap" dedi, normalde asla birlikte olmayacağı başkalarını sevmesini (ayet 37).
İncillerde şifa, İsa'nın ilahiliğini kanıtlamak ve ona Mesih olarak inancı teşvik etmek için bir "işaret olarak anılır. Ancak, kendisinden başka türden mucizeler istendiğinde, İsa bazılarını reddetti ancak diğerlerini isteğin amacını göz önünde bulundurarak verdi. Bazı ilahiyatçıların anlayışına göre İsa her seferinde orada bulunan herkesi iyileştirdi.
Bazen, kendilerini iyileştireceğine inanıp inanmadıklarını belirler. Dördüncü İncil'de Tanrı tarafından gönderildiğini gösteren yedi mucizevi işaretten dördü şifa veya diriliş eylemleriydi. Kapernaum görevlisinin oğlunu iyileştirir, Beytsaydahavuzunda felçli birini iyileştirir , doğuştan kör bir adamı iyileştirir ve Beytanya'lı Lazarus'u diriltir.
İsa, takipçilerine hastaları iyileştirmelerini söyledi ve şifa gibi işaretlerin inancın kanıtı olduğunu belirtti. İsa ayrıca takipçilerine "hastaları iyileştirin, ölüleri diriltin, cüzzamlıları temizleyin, cinleri kovun. Ücretsiz aldınız, ücretsiz verin" dedi.
İsa, kendisinden şifa alan birçok kişiye sert bir şekilde şöyle emretti: "Kimseye söylemeyin!" İsa, sadece gösteri olsun diye bir işaret isteyen birini onaylamadı ve böyle bir kişinin "kötü ve zina eden bir nesilden" geldiğini söyledi.
Havari Pavlus , şifa vermenin Kutsal Ruh'un özel armağanlarından biri olduğuna inanıyordu ve bazı kişilerin bu armağana olağanüstü derecede sahip olma olasılığının var olduğuna inanıyordu.
Yeni Ahit'teki Yakup Mektubunda, imanlılara, iyileşmek için hastaların kilise ihtiyarlarını çağırıp onlar için dua etmeleri ve Rab'bin adıyla üzerlerine yağ sürmeleri gerektiği söylenir.
Yeni Ahit, İsa'nın hizmeti sırasında ve Dirilişindensonra , havarilerin hastaları iyileştirdiğini ve cinleri kovduğunu, topal adamları yürüttüğünü, ölüleri dirilttiğini ve diğer mucizeleri gerçekleştirdiğini söyler. Havariler, Tanrı'ya doğrudan erişimi olan ve gücünü insanlara yardım etmek ve onları iyileştirmek için kullanabilen kutsal adamlardı.Örneğin, Aziz Petrus engelli bir adamı iyileştirdi.
İsa, Mesih Çağı'nı başlattığına insanları ikna etmek için mucizeler kullandı , tıpkı Mt 12.28'de olduğu gibi. Bilim insanları İsa'nın mucizelerini, onun yaşamı sırasında krallığı kurmak olarak tanımladılar.
Hristiyan Bilimciler bazen yerel Hristiyan Bilim kiliselerindeki haftalık tanıklık toplantılarında şifa hikayelerini anlatırlar veya bunları kilisenin dergilerinde yayınlarlar. Bunlar arasında 1883'ten beri aylık olarak basılan The Christian Science Journal , 1898'den beri haftalık olarak basılan The Christian Science Sentinel ve 1903'te Almanca bir baskıyla başlayıp daha sonra İspanyolca, Fransızca ve Portekizce baskılara genişleyen yabancı dilde bir dergi olan The Herald of Christian Science bulunur. Hristiyan Bilim Okuma Odaları genellikle bu tür şifa anlatımlarının arşivlerine sahiptir.
1954'te yapılan bir inceleme ruhsal şifayı , terapötik dokunuşu ve inanç şifasını araştırdı. İncelenen yüz vakadan hiçbiri, şifacının müdahalesinin tek başına ölçülebilir bir organik sakatlığın iyileşmesine veya iyileşmesine yol açtığını ortaya koymadı.
Ayrıca, en azından bir çalışma, genellikle tıbbi bakım yerine duayı kullanan yetişkin Hıristiyan Bilimcilerin aynı yaştaki diğer insanlara göre daha yüksek bir ölüm oranına sahip olduğunu öne sürmüştür.
Küresel Tıbbi Araştırma Enstitüsü (GMRI), Hristiyan Ruhsal Şifa uygulamaları sonucunda doğaüstü bir şifa mucizesi elde ettiğini iddia eden hastaların tıbbi kayıtlarını toplamaya başlamak için 2012 yılında kuruldu.
Fransa'daki Lourdes'i ve Portekiz'deki Fatima'yı ziyaret ettim, Hristiyan Meryem Ana'nın şifa tapınakları. Ayrıca Yunanistan'daki Epidaurus'u ve Türkiye'deki Bergama'yı da ziyaret ettim, pagan tanrı Asklepios'un şifa tapınakları. Her iki yerde kaydedilen mucizevi şifalar dikkat çekici bir şekilde aynıydı. Örneğin, Lourdes mağarasında asılı duran birçok koltuk değneği var, topal olarak gelip sağlam kalanlara sessiz tanıklık ediyorlar. Ancak, bunların arasında protez uzuv yok, kayıp uzuvları geri verilen paraplejiklere tanık yok.
Belçikalı filozof ve şüpheci Etienne Vermeersch, Lourdes etkisi terimini, iddia edilen mucizevi tedaviler için büyülü düşünce ve plasebo etkisiolasılıklarına yönelik bir eleştiri olarak ortaya attı çünkü Lourdes'te inançla şifa yoluyla kopmuş bir kolun yeniden yerine takıldığı belgelenmiş bir olay yok. Vermeersch, mucizevi tedavilerin belirsizliğini ve muğlak doğasını mucizevi olayların temel bir özelliği olarak tanımlıyor.
Katoliklik;
Roma Katolik Kilisesi, "birbirini dışlamayan" iki tür şifayı kabul eder, : nn2–3 biri bilimle, diğeri de inançla haklı çıkarılır:
- insanın "doğal yollarla [...] tıp uygulamasıyla" şifa vermesi, " sadakanın " teolojik erdeminin, " hasta insanları iyileştirmenin doğal yollarını ihmal etmememizi gerektirdiğini" ve ihtiyatın temelerdeminin "bilimsel desteği (veya hatta makul olma olasılığı) olmayan bir tekniği kullanmamamız" gerektiğini önceden bildirdiğini vurgular.
Katolik apolojist Trent Horn'a göre, İncil inananlara hasta olduklarında dua etmeyi öğretse de, bu tıbbi bakımın dışlanması olarak görülmemelidir ve Sirach 38:9,12-14'ü örnek verir:
"Bilim tarafından henüz anlaşılmamış veya tanınmamış doğal şifa yolları olabileceğini" kabul eder, ancak ne Hristiyan öğretileriyle ne de bilimsel kanıtlarla uyumlu olmayan batıl inanç uygulamalarını reddeder.
İnançla şifa, Katolikler tarafından bir azize veya şifa armağanına sahip bir kişiye yapılan şefaat duasının sonucu olarak bildirilmektedir . ABD Katolik dergisine göre , "Bu şüpheci, postmodern, bilimsel çağda bile - mucizeler gerçekten mümkündür." Newsweek anketine göre, Amerikalı Katoliklerin dörtte üçü bir tür "mucize" için dua ettiklerini söylüyor.
John Cavadini'ye göre, şifa verildiğinde, "Mucize öncelikle şifa bulan kişi için değil, tüm insanlar içindir, 'kurtuluş' adı verilen nihai şifada Tanrı'nın işinin bir işareti veya gelmekte olan krallığın bir işaretidir." Bazıları kendi şifalarını özellikle değerli veya kutsal olduklarının bir işareti olarak görebilirken, diğerleri bunu hak etmeyebilir.
İslâm
Şifa Ayetleri
Kur’an’da geçen şifa ayetleri var mıdır? Maddi-manevi bütün hastalıklarda istimdat edebileceğiniz, medet bekleyebileceğiniz bizzat Rabbimiz’in buyurduğu şifa veren dualar.
KUR’AN’DA GEÇEN İKİ ŞİFA
Kur’ân-ı Kerim’in bizzat kendisi şifâdır. Peygamber Efendimiz, iki şifâ vardır buyuruyor:
“Bunun biri baldır, diğeri Kur’ân-ı Kerim’dir.” (İbn Mâce, Tıp, 7) Mesela Fatiha Sûresi’nin hem yılan ısırması gibi fiziki hastalıklara hem de bir insanın mecnun (deli) olması gibi psikolojik hastalıklara şifâ olduğu hadis-i şeriflerde rivayet edilir.
Kur’ân-ı Kerim’in maddi-manevi bütün hastalıklara şifâ oluşu, balın şifâ oluşu ve diğer şifâ veren bilgilerin yanı sıra esas (hakiki) şifâ verici Allah’tır. Çünkü Cenab-ı Hak’kın eş-Şâfi ismi, sıfatı şerifi mevcuttur. Ve bütün şifâlarda Cenab-ı Hak’kın “Ya Şâfi” dediğimiz o isminden tecelli etmektedir. Yanibütün dertlerin devâsı, şifanın kaynağı Yüce Rabbimiz’dir. Esas şifâyı da biz O’ndan bekleriz. Diğerlerini hep vasıta olarak biliriz.
KUR’AN’DA GEÇEN ŞİFA AYETLERİ
Tevbe Sûresi, 14. Ayet
Yunus Sûresi, 57. Ayet
Nahl Sûresi, 69. Ayet
İsrâ Sûresi, 82. Ayet
Şuarâ Sûresi, 80. Ayet
Fussilet Sûresi, 44. Ayet
Yahudilik terimi , Antik Yunanca Ioudaismoskelimesinin Latinceleştirilmiş hali olan Iudaismus'tan türemiştir ( Koinē Yunancası : Ἰουδαϊσμός , ἰουδαΐζειν fiilinden , "[Yahudilerle] aynı tarafta olmak veya onları taklit etmek").
Hastaların meshedilmesi
Hastaların meshedilmesi , unction gibi diğer isimlerle de bilinir, hasta bir kişinin yararına dini bir meshetme veya "unction" (aynı anlama sahip daha eski bir terim) biçimidir . Birçok Hristiyan kilisesi ve mezhebi tarafından uygulanır.
⚠️Hastaların meshedilmesi, antik Yunanlılar ve erken Yahudi toplulukları da dahil olmak üzere birçok medeniyette geleneksel bir uygulamaydı. Yağın şifa amaçlı kullanımı Hipokrat'ın yazılarında belirtilmektedir.❗️
Hastaların meshedilmesi, diğer kutsal ayinlerle , özellikle vaftiz , konfirmasyon ve takdis ile bir hükümdarın taç giyme töreniyle bağlantılı olarak gerçekleşen diğer dini meshedilmelerden ayırt edilmelidir.
İsimler;
1972'den beri, Roma Katolik Kilisesi, hem Kutsal Makam'ın Latince'deki resmi belgelerinin İngilizce çevirilerinde hem de Episkopal konferanslarının İngilizce resmi belgelerinde "Hastaların Yağlanması" adını kullanmıştır. Elbette, daha eski "Hastaların Yağlanması" veya "Son Yağlanma" terimleri gibi diğer isimlerin kullanılmasını yasaklamaz.
Kardinal Walter Kasper, 2005 Piskoposlar Sinod Meclisi'ndekimüdahalesinde ikinci terimi kullanmıştır. Ancak, Kilise "'Son Yağlanma' ... aynı zamanda ve daha uygun bir şekilde 'hastaların yağlanması' olarak da adlandırılabilir" demiştir ve kendisi de ikinci terimi benimsemiş, ancak ilkini yasaklamamıştır.
Bu, kutsallığın ciddi bir hastalıktan muzdarip olan herkes için erişilebilir ve tavsiye edilebilir olduğunu vurgulamak ve bunun yalnızca ölüm anında veya ölüme çok yakın olanlara özel olduğu yönündeki yaygın yanlış anlayışı ortadan kaldırmak içindir.
Aşırı Yağlama , Batı'da on ikinci yüzyılın sonlarından 1972'ye kadar sakrament için kullanılan genel isimdi ve bu nedenle Trent Konseyi'nde ve 1913 Katolik Ansiklopedisi'ndekullanıldı.
Terimi kullandığı bilinen ilk yazar Peter Lombard'dır (ölümü 1160),Batı'da on ikinci yüzyılın sonuna kadar genel isim haline gelmedi ve Doğu'da hiçbir zaman geçerli olmadı. "Aşırı" (son) kelimesi, bunun sakramental yağlanmaların sonuncusu olduğunu (Vaftiz, Onaylama ve alındıysa Kutsal Emirler'deki meshedilmelerden sonra) veya o zamanlar normalde yalnızca bir hasta aşırı durumdaolduğunda uygulandığını gösteriyordu.
Batı'da kullanılan diğer isimler arasında kutsanmış yağın meshedilmesi veya kutsanması , Tanrı'nın meshedilmesi ve meshetme görevi yer alır. Bunu bir sakrament olarak görmeyen, bunun yerine Kutsal Yazılar tarafından emredilen değil de önerilen bir uygulama olarak gören bazı Protestan topluluklar arasında buna yağ ile meshetme denir .
Yunan Kilisesi'nde kutsal törene Euchelaion denir ( Yunanca Εὐχέλαιον, εὐχή, "dua" ve ἔλαιον, "yağ"). ἅγιον ἔλαιον (kutsal yağ), ἡγιασμένον ἔλαιον (kutsanmış yağ) ve χρῖσις veya χρῖσμα (meshleme) gibi başka isimler de kullanılır.
Mesih Cemaati hastalara yönetim terimini kullanır.
" Son ayinler " terimi, ölmekte olan bir kişiye yalnızca bu kutsallığın değil, aynı zamanda Tövbeve Kutsal Komünyonun da uygulanmasını ifade eder ; bunlardan sonuncusu, bu gibi durumlarda uygulandığında, Latince'de orijinal anlamı "yolculuk için tedarik" olan " Viaticum " olarak bilinir. Uygulamanın normal sırası şöyledir: önce Tövbe (ölmekte olan kişi fiziksel olarak itirafedemiyorsa , pişmanlığın varlığına bağlı olarak af verilir); sonra, Yağlama; son olarak, Viaticum (kişi bunu alabilirse).
İncil metinleri;
Bu ayinle ilgili başlıca İncil metni Yakup Mektubu'dur ( Yakup 5:14–15 ): "Sizden biri hasta mı? Kilisenin ihtiyarlarını çağırtsın , Rabbin adıyla üzerine yağ sürerek dua etsinler. İmanla edilen dua hastayı iyileştirecek ve Rab onu ayağa kaldıracaktır. Eğer günah işlemişse, bağışlanacaktır" ( RSV ).
Bu bağlamda Matta 10:8 , Luka 10:8–9 ve Markos 6:13 ayetleri de alıntılanmıştır.
Kutsal inançlar;
Katolik , Doğu Ortodoks ve Kıpti ve Eski Katolik Kiliseleri bu meshetmeyi bir kutsallık olarak kabul eder. Diğer Hıristiyanlar da , özellikle Lutheranlar, Anglikanlar ve bazı Protestanlar ve diğer Hıristiyan toplulukları , bunu mutlaka bir kutsallık olarak sınıflandırmadan, hastaları meshetme ayinini kullanırlar.
Burada ismi geçen Kiliselerde, kullanılan yağ (Batı ve Doğu'da "hasta yağı" olarak adlandırılır) [ 13 ]özellikle bu amaç için kutsanmıştır.
Roma Katolik Kilisesi
Katolik Kilisesi'nin Hastaların Yağlanması konusundaki öğretilerinin kapsamlı bir açıklaması Katolik Kilisesi Katekizmi'nde verilmiştir.
Hastaların Yağlanması , Katolik Kilisesi tarafından tanınan yedi Sakramentten biridir ve yalnızca bedensel şifa ile değil aynı zamanda günahların bağışlanması ile de ilişkilendirilir. Bunu yalnızca atanmış rahipler uygulayabilir ve "herhangi bir rahip kutsal yağı yanında taşıyabilir, böylece gerekli durumlarda hastaların yağlanması sakramentini uygulayabilir."
Kutsal lütuflar
Katolik Kilisesi sakramentin etkilerini şu şekilde görmektedir. Evlilik sakramenti evlilik durumu için lütuf sağladığı gibi, Hastaların Yağlanması sakramenti de insanların hastalık yoluyla girdiği durum için lütuf sağlar. Sakrament aracılığıyla, Tanrı'ya olan güveni ve inancı yenileyen ve ölüm düşüncesi ve ölüm mücadelesi karşısında cesaretsizlik, umutsuzluk ve ızdırap gibi ayartmalara karşı güçlendiren Kutsal Ruh'un bir armağanı verilir; Tanrı'nın adaletine, gerçeğine ve kurtuluşuna olan Hıristiyan umudunu kaybetmeyi önler.
Hastaların Yağlanması sakramentinin özel lütfu şu etkilere sahiptir:
- hastanın, kendi iyiliği ve tüm Kilise'nin iyiliği için, Mesih'in acısıyla birleştirilmesi;
- hastalık veya yaşlılığın acılarına Hıristiyanca dayanmak için güçlenme, huzur ve cesaret;
- günahların bağışlanması, eğer hasta kişi tövbe kutsallığı yoluyla bunu elde edemediyse;
- Ruhunun kurtuluşuna vesile olursa, sağlığının düzelmesi;
- "Ebedî hayata geçişin hazırlığı."
Kutsal yağ
Kutsal ayin sırasında kullanılan usulüne uygun olarak kutsanmış yağ, Apostolik Anayasa'da belirtildiği gibi, Sacram unctionem infirmorum'dur، zeytinlerden veya diğer bitkilerden sıkılır. Bu yağ, piskopos tarafından Kutsal Perşembegünü veya ona yakın bir günde kutladığı KrizmAyini'nde kutsanır . Piskopos tarafından kutsanmış yağ yoksa, kutsal ayini yöneten rahip yağı kutsayabilir, ancak yalnızca kutlama çerçevesinde.
Roma Ayini'nin Sıradan Biçimi (1972)
1972'de revize edilen Roma Ayini Hasta Yağlama, sakramentin şifa yönüne, öncelikle ruhsal ama aynı zamanda fiziksel yönüne, hemen önceki yüzyıllara göre daha fazla vurgu yapar ve hastalığın Hıristiyanların normal yaşamındaki yerini ve Kilise'nin kurtarıcı çalışmasındaki rolünü belirtir.
Kilise hukuku, akıl yaşına ulaşmış ve hastalık veya yaşlılık nedeniyle tehlikeye girmeye başlayan bir Katolik'e uygulanmasına izin verir , söz konusu kişi açıkça ciddi bir günahta ısrar etmediği sürece. "Hastanın akıl kullanma yaşına ulaşıp ulaşmadığı, tehlikeli derecede hasta olup olmadığı veya ölü olup olmadığı konusunda herhangi bir şüphe varsa, bu sakrament uygulanmalıdır". Yeteneklerine sahip olduklarında en azından dolaylı olarak bunu talep eden hastalara uygulanması zorunluluğu vardır.
Yeni bir hastalık veya ilk hastalığın tekrarlaması ya da kötüleşmesi, bir kişinin sakramenti bir kez daha almasını sağlar.
🔻Sakrament, Hristiyanlıkta Tanrı'nın aktif olarak yer aldığına inanılan kutsal törenlere verilen addır. ✔️Hristiyanlık inancına göre sakrament Tanrı'nın kutsamasını, merhametini, lütfunu iştirak eden inananlara ulaştıran veya görünmeyen gerçekliği temsil eden görünen semboldür. Buna örnek olarak vaftiz etme verilebilir.❗️
Katolik ve Ortodoks Hristiyanlarda 7 sakrament vardır, Protestanlarda 2, Quakerler ise sakramente inanmaz.
- Vaftiz: Hristiyanlığın kabulünün ikrarı.
- Efkaristya (Kinonia - komünyon): Ekmek ve şarap ayini.
- Güçlendirme gizemi (Krizmasyon): Elçisel kilise geleneği, Kutsal Ruh ile güçlendirme.
- Tövbe ve Günah İtirafı: Ruhani kişiye, işlenmiş olduğu günahı itiraf etme, tövbe etmek.
- Yağ sürme: Hasta yağı ve ölüm halindekileri kutsama.
- Ruhbanlık: Rahiplik, Tanrı'ya ve kilise topluluğuna hizmet etmek için kendini adamış kişiler, ruhani görevliler.
- Evlilik: Evlilik antlaşması.
Hastaların pastoral bakımına ilişkin ritüel kitabı üç ritüel sunar: Ayin dışında meshetme, Ayin içinde meshetme, ve bir hastane veya kurumda meshetme. Ayin dışında meshetme ritüeli rahibin selamlamasıyla başlar, ardından uygun görülürse orada bulunan herkese kutsal su serpilmesi ve kısa bir talimat verilir.
Ayinin başında olduğu gibi bir tövbe eylemi bunu izler. Hasta kişi tövbe sakramentini almak isterse, rahibin önceki bir ziyaret sırasında bunun için hazır bulunması tercih edilir; Ancak hasta kişi, kutsama ayinini kutlarken itirafta bulunmak zorundaysa, bu itiraf tövbe ayinini değiştirir Kutsal Yazılardan bir bölüm okunur ve rahip okunanların kısa bir açıklamasını yapabilir, kısa bir litani söylenir ve rahip ellerini hastanın başına koyar ve daha sonra kutsanmış yağ için şükran duasını eder veya gerekirse yağı kendisi kutsar.
Hastanın gerçek meshedilmesi, alnına, "Bu kutsal meshedilme yoluyla Rab, sevgisi ve merhametiyle Kutsal Ruh'un lütfuyla sana yardım etsin" duasıyla ve ellerine, "Seni günahtan kurtaran Rab seni kurtarsın ve seni yükseltsin" duasıyla yapılır. Hasta kişi, eğer yapabiliyorsa, her duaya "Amin" diye cevap verir.
Yerel kültür ve geleneklere ve hastanın durumuna göre, ağrı veya yaralanma bölgesi gibi vücudun diğer bölgelerine ek olarak meshetmek de caizdir, ancak sakramental formu tekrarlamadan. Acil bir durumda, mümkünse alına tek bir meshetme yeterlidir, ancak mümkün değilse kesinlikle gerekli değildir.
Roma Ayininin Olağanüstü Biçimi
Erken Orta Çağ'dan İkinci Vatikan Konseyi'nden sonraya kadar, sakrament, Latin Kilisesi'nde , yalnızca ölüm yaklaştığında ve pratikte, bedensel iyileşmenin normalde aranmadığı zamanlarda yönetiliyordu، yukarıda belirtildiği gibi "Extreme Unction" (yani son meshetme) adının ortaya çıkmasına neden oldu.
Roma Ayini'nin olağanüstü biçimi, Latince söylenirken vücudun yedi bölümünün meshedilmesini içerir:
Son cümle, dokunulan vücut kısmına karşılık gelecek şekilde seçildi. 1913 Katolik Ansiklopedisi, "bel bölgesinin meshedilmesinin İngilizce konuşulan ülkelerde genellikle, hatta evrensel olarak ihmal edildiğini ve elbette kadınlar için her yerde yasak olduğunu" açıklıyor.
Olağanüstü biçimdeki meshetme, 2007 tarihli Summorum Pontificum motu proprio'nun 9. maddesinde belirtilen koşullar altında hâlâ izin verilmektedir. Sadece alına tek bir meshetmenin mümkün olduğu zorunluluk halinde, kutsallığın geçerli bir şekilde uygulanması için kısaltılmış biçimin kullanılması yeterlidir:
Uygun olduğunda, kutsallığın bütünlüğü için tüm meshedilmeler ilgili biçimleriyle birlikte sağlanmalıdır. Kutsallık koşullu olarak verilirse , örneğin, bir kişi bilinçsizse, biçimin başına Si dispositus es ("eğer yatkınsanız") değil, Si es capax ("eğer yetenekliyseniz" ) eklenir.
Ruhun ölüm yoluyla bedeni terk edip etmediğinden şüphe eden rahip, Si vivis ("eğer yaşıyorsanız") ekler.
Diğer Batı tarihi biçimleri
Katolik Kilisesi'nin Roma dışındaki Batı ve Doğu'daki ayin ayinleri, sakramenti kutlamak için çeşitli başka biçimlere sahiptir. Örneğin, De Rubeis, De Ritibus vestutis &c. cap. 28 s. 381'i alıntılayan Giovanni Diclich'e göre, Rito Patriarchino olarak da adlandırılan Aquileian Ayini , baş, alın, gözler, kulaklar, burun, dudaklar, boğaz, göğüs, kalp, omuzlar, eller ve ayaklar olmak üzere on iki meshetmeye sahipti.
Meshetmek için kullanılan biçim, birinci tekil veya çoğul olabilen başa meshetme hariç, birinci tekil çoğul gösterge kipidir.Örneğin, biçim şu şekilde verilmiştir:
Diğer meshedilmelerin hepsi yağ ile meshedilmeyi ifade eder ve hepsi "Rabbimiz Allah aracılığıyla" ve "Allah ve Kutsal Ruh adına" yapılır, ancak başın meshedilmesi için ikinci seçenekte olduğu gibi, kalbin meshedilmesi "Kutsal ve Bölünmemiş Üçlü adına"dır. Latince biçimleri şu şekildedir:
(Gözlere) Baba, Oğul ve Kutsal Ruh adına gözlerinizi kutsal yağla meshediyoruz.
(Kulaklara) Baba, Oğul ve Kutsal Ruh adına bu kulakları kutsal Yağın sıvısıyla meshediyoruz:
(Burun deliklerine) Baba, Oğul ve Kutsal Ruh adına bu Yağın sıvısını bu burun deliklerine sürüyoruz:
(Boğaza) Baba, Oğul ve Kutsal Ruh adına boğazınıza kutsal yağ sürüyoruz
(Göğse) Baba, Oğul ve Kutsal Ruh adına, göğsünü ilahi olarak kutsanmış yağla meshediyoruz.
(Kalbe) Kutsal ve Bölünmez Üçlü'nün adına, göksel bir armağanla bize atfedilen ilahi olarak kutsanmış yağla kalbin yerini meshediyoruz ki, sizi içten ve dıştan iyileştirerek canlandırsın. Siz, evreni bir arada tutarak onun yok olmasını önleyensiniz.
(Omuzlara) Bu omuzları, ya da omuzların ortasını.
(Ellere) Baba, Oğul ve Kutsal Ruh adına bu elleri kutsal yağla meshediyoruz ki, yaptıkları her türlü haksız veya zararlı iş bu kutsal meshedilmeyle yıkansın.
(Ayaklara) Baba, Oğul ve Kutsal Ruh adına bu ayakları kutsanmış yağla meshediyoruz ki, gereksiz veya zararlı davranışlarla işledikleri her ne varsa, bu meshedilme ortadan kaldırsın.
⚠️Peygamber'in uygulamasına dayanan bazı sünnetleri de vardır ki başlıcaları şunlardır: Abdeste besmele ile başlamak, önce elleri bileklere kadar yıkamak, ağza ve burna su vermek (mazmaza ve istinşak), önce sağ organları yıkamak veya meshetmek, organları üçer defa yıkamak, kulakları ve boynu meshetmek, misvak kullanmak.‼️
⚠️Abdestin farzları, âyette (el-Mâide 5/6) zikredildiği üzere şunlardır: Yüzü yıkamak, kolları dirseklere kadar yıkamak, başı meshetmek, ayakları topuklara kadar yıkamak. Sünnî dört mezhep bu şartlar üzerinde ittifak etmiştir.‼️
Doğu Ortodoks Kilisesi
Doğu Ortodoks Kilisesi'nin Kutsal Yağlama Gizemi (sakramenti) hakkındaki öğretisi Roma Katolik Kilisesi'nin öğretisine benzerdir. Ancak, Gizem'in kabulü fiziksel hastalığa katlananlarla sınırlı değildir. Gizem şifa (hem fiziksel hem de ruhsal) ve günahların bağışlanması için verilir. Bu nedenle, normalde Yağlama'yı almadan önce itirafta bulunulması gerekir. Kilise'nin Kutsal Gizemi olduğu için, yalnızca Ortodoks Hıristiyanlar alabilir.
Doğu Hristiyan meshedilmesinin ciddi biçimi yedi rahibin hizmetini gerektirir. Üzerine buğday dolu bir kap konulan bir masa hazırlanır . Buğdayın içine boş bir tapınak lambası, yedi mum ve yedi meshedilme fırçası yerleştirilir. Ayin sırasında herkesin tutması için mumlar dağıtılır. Ayin, Mezmur 50'nin (büyük tövbe mezmuru) okunmasıyla başlar, ardından özel bir kanonunilahileri söylenir.
Bundan sonra, kıdemli rahip (veya piskopos) tapınak lambasına saf zeytinyağı ve az miktarda şarap döker ve Tanrı'ya "... bu Yağı kutsa, onunla meshedilecek olanlar için etkili olsun, şifa versin ve her türlü tutkudan, bedenin ve ruhun her hastalığından ve her türlü hastalıktan kurtulsun..." diye seslenen "Yağ Duası"nı söyler. Sonra yedi dizi mektup , incil , uzun dua, Ektenias(litaniler) ve meshedilme gelir. Her seriye sırayla yedi rahipten biri hizmet eder. Hasta olan kişi yedi yere haç işaretiyle meshedilir: alın, burun delikleri, yanaklar, dudaklar, göğüs, iki elin avuç içleri ve ellerin arkası. Son meshedilmeden sonra İncil Kitabı açılır ve meshedilen kişinin başına yazıyla birlikte yerleştirilir ve kıdemli rahip "İncil Duası"nı okur. Sonunda meshedilen kişi İncil'i, Haçı ve rahiplerin sağ ellerini öper ve onların kutsamasını alır.
Meshetme, özel bir ayin olmaktan çok kamusal bir ayin olarak kabul edilir ve bu nedenle mümkün olan birçok sadık kişinin katılması teşvik edilir. Mümkün olduğunda kilisede kutlanmalıdır, ancak bu mümkün değilse, etkilenen kişinin evinde veya hastane odasında servis edilebilir.
Yunan Ortodoks Kilisesi'nde ve Helenistik geleneklere sahip kiliselerde ( Antakya Doğu Ortodoks Kilisesi , Melkit Kilisesi vb.) yağ sürme genellikle çok az bir törenle yapılır.
Meshedilme , Bağışlanma Akşam Duası ve Büyük Hafta sırasında , Büyük ve Kutsal Çarşamba günü , hazır olan herkese de verilebilir . Kutsal Çarşamba günü Meshedilme alanlar Büyük Perşembe günü Kutsal Komünyona gitmelidir. Kutsal Çarşamba günü Meshedilmenin önemi, o gün için Triodion'daki ilahilerle desteklenir ; bu ilahiler, Mesih'in ayaklarını meshedilen günahkâr kadından bahseder. Tıpkı günahlarının tövbesi nedeniyle bağışlandığı gibi, sadıklar da günahlarından tövbe etmeye teşvik edilir. Aynı anlatıda, İsa, "bu merhemi bedenime döktüğünde, bunu benim gömülmem için yaptı" der (Aynı, ayet 12), meshedilmeyi Mesih'in ölümü ve dirilişiyle ilişkilendirir.
Rus Ortodoks Kilisesi'nin bazı piskoposluklarında, piskoposun Büyük Oruç sırasında belirli bir zamanda piskoposluğun her bir bölgesini veya cemaatini ziyaret etmesi ve yerel din adamlarıyla birlikte inananlara Kutsal Yağ sürmesi gelenektir .
Doğu Ortodoks Kilisesi
Doğu Ortodoks Kilisesi, hastaların kutsanmasını yedi kutsal ayinden biri olarak kabul eder.
Ermeni Ortodoks Kilisesi
4. yüzyıldan 15. yüzyıla kadar Ermeni Kilisesi, hastaların kutsanması sakramentini yönetti. Bu, Kilise Kanonları ve tefsir eserlerinde kayıtlıdır.
Sakramentin hastaları meshetmek için kullanılması yerine, Ermeni Kilisesi'nde özellikle Krizmasyon sırasında Vaftiz sırasında yağ sürme işlemi yapılır.
Başpiskopos Malachia şöyle açıklıyor:
Son derece kutsal yağ olarak adlandırılan şey kullanılmıyor; bunu Kilise'ye sokmak için yapılan çeşitli girişimler pek başarılı olmadı.
Hussite Kilisesi
Hussite Kilisesi, hastaların meshedilmesini yedi kutsal ayinden biri olarak kabul eder.
Anabaptist Kiliseleri
Anabaptistler , Yakup 5:14–15'e itaat ederek hastaların meshedilmesi törenini yerine getirirler ve bu tören Muhafazakar Menonit Anabaptistlertarafından yedi tören arasında sayılır . [ 44 ]Anabaptist doktrininin bir özetinde , ilahiyatçı Daniel Kauffman şunları belirtmiştir:
Schwarzenau Kardeşler geleneğindeki Muhafazakar Anabaptist bir mezhebi olan Dunkard Kardeşler Kilisesi'nin 2021 Kilise Politikası şunları öğretir:
Lutheran kiliseleri
Hastaların meshedilmesi, Reformasyon'dan bu yana Lutheran kiliselerinde korunmuştur. Vaftiz , itiraf ve Efkaristiya gibi bir sakramentolarak kabul edilmese de , teyit , dinsel emirler ve evlilikle aynı anlamda bir ritüel olarak bilinmektedir .
Ayin
Tövbe eden kişi itirafın ardından günahlarının bağışlanmasını aldıktan sonra , başkanlık eden din adamı Yakup 5:14-16'yı okur. Ardından şunları okur:
[İsim], günahlarını itiraf ettin ve Kutsal Bağışlanmayı aldın. Kutsal Vaftiz sularında Kutsal Ruh tarafından verilen Tanrı lütfunu anarak, seni yağla meshedeceğim.
Anglikan kiliseleri
Ortak Dua Kitabı'nın 1552 ve sonraki baskıları, Hasta Ziyaretleri Emri'nde orijinal (1549) versiyonda verilen meshetme biçimini atladı, ancak yirminci yüzyıl Anglikan dua kitaplarının çoğunda hasta meshetme yer alır. ▶️Ortak Dua Kitabı (1662) ve 1928'de önerilen revizyon, "hasta ziyaretleri" ve "hasta cemaati"ni (çeşitli dualar, öğütler ve ilahilerden oluşur) içerir.
Bazı Anglikanlar, hasta meshetmenin kutsal bir karaktere sahip olduğunu ve bu nedenle Tanrı'nın lütfunun bir kanalı olduğunu kabul eder ve bunu "içsel ve ruhsal bir lütfun dışsal ve görünür bir işareti" olarak görürler ki bu da bir sakramentin tanımıdır.
Meshetme ayini, Piskoposluk Kilisesi'nin "Hastalara Hizmet"inde yer alır.
İngiltere Kilisesi'nin (ve dolayısıyla Anglikan Cemaati'nin) tarihi formüllerinden biri olan Otuz Dokuz Madde'nin 25. maddesi , sakramentlerden bahsederken şöyle der: "Genellikle Kutsallık olarak adlandırılan bu beş Sakrament, yani, İman, Günah Çıkarma, Emirler, Evlilik ve Son Yağlama, İncil'in Sakramentleri olarak sayılmamalıdır, çünkü bunlar kısmen Havarilerin yozlaşmış takipçilerinden büyümüşlerdir, kısmen de Kutsal Yazılar'da izin verilen yaşam durumlarıdır; ancak yine de Vaftiz ve Rabbin Sofrası ile aynı Sakrament doğasına sahip değildirler, çünkü bunlarda Tanrı tarafından emredilmiş görünür bir işaret veya tören yoktur."
🔻Geleneksel olmayan Protestan toplulukları genellikle sakrament yerine tören terimini kullanır.❗️
Bazı Pentekostallar, fiziksel şifanın meshedilmenin içinde olduğuna inanır ve bu nedenle birinin şifa bulması için dua edildiğinde mucizevi bir iyileşme veya iyileşme olacağına dair genellikle büyük bir beklenti veya en azından büyük bir umut vardır.
Evanjelik ve köktendinci inançlar
Evanjelik ve Fundamentalist topluluklarda , el koyma, meshetmeden daha yaygın olabilmesine rağmen, hasta meshetme işlemi değişen sıklıkta gerçekleştirilir. Ayin, basitliği bakımından Pentekostalların ayinine benzer, ancak genellikle aynı duygusallığa sahip olmaz.
Meshetmenin sağladığı şifa, bu nedenle fiziksel iyileşmeyle sonuçlanmayabilecek ruhsal bir olaydır.
Yakup 5:14-15'teki atıflara ek olarak, Öğreti ve Antlaşmalar , hastaları meshetme ve iyileştirme yetkisine sahip olanlar tarafından yapılan çok sayıda atıf içerir.
Mesih Cemaati
Hastalara yönelik yönetim, Mesih Cemaati'nin sekiz kutsallığından biridir ve aynı zamanda ruhsal, duygusal veya zihinsel şifa arayan insanlar için de kullanılmıştır.
Xx
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Hallo 🙋🏼♀️